Ouwe zeur

Nog niet zo heel lang geleden was er een Sire campagne: ‘Laat jij jouw jongen genoeg jongen zijn?’
Als ik in mijn buurt kijk dan laten wat mij betreft veel ouders hun jongens te veel jongen zijn, en je kunt je afvragen of dat wenselijk is.
Nou woon ik in een wijk met designerwoningen, voornamelijk bewoond door middenklassers en zeer welgestelde mensen. Je weet wel: villa’s, herenhuizen, hoge hypotheken, twee tot drie auto’s per gezin, redelijk wat crematorium tuinen, weinig verkeer en heul veul speeltuinen; zo’n wijk waarvan men zegt, dáár zou ik nou wel willen wonen als ik kinderen heb.

Ik woon er nu ongeveer vier jaar.
Toen ik er kwam wonen speelden er veel kleine kinderen in de grote speeltuin naast mijn pand, maar inmiddels hebben die de leeftijd bereikt dat ze zelfstandig mogen buitenspelen.
Daar zijn we – ik dus – mooi klaar mee.
Nou heb ik al een duivenfamilie boven mijn voordeur wonen die mijn deur elke dag vol schijt, maar daar bovenop woon ik precies in een soort hoek, waardoor alle op straat zwervende zooi precies voor mijn deur tot stilstand komt.

Nog steeds, inmiddels bijna half januari, trekken hordes jongens – blijkbaar leven jongens liefst in kuddes – door de wijk om hun van Oudjaar overgebleven vuurwerk af te steken, prullenbakken te laten ontploffen en andere ongein, terwijl het vuurwerk van Oudjaar er nog steeds nat en verfrommeld ligt. Dit in het kader van ‘lekker jongen zijn.’
Ik was niet eens thuis met Oudjaar, en bovendien heb ik de laatste jaren een tyfus hekel gekregen aan vuurwerk, en elke dag ligt de hele binnenplaats en met name voor mijn deur vol met giftig rood papier, lonten en kartonnen dozen van siervuurwerk.

Ik liep net buiten met Remy toen een vrouw op de fiets een groepje rondtrekkende jongens aansprak: ‘De meisjes mogen ook in de speeltuin hoor, jullie zijn daar niet de baas, en je gaat zeker geen stenen gooien naar ze…’
Naast de container die voor mijn woonblok is bedoeld – wij zijn de enigen met een algemene container omdat de binnenplaats niet geblokkeerd mag worden met kliko’s – zie ik elke week mannen hun grof vuil dumpen, of komen mannen uit een andere wijk aanrijden om meerdere vuilniszakken in ‘onze container’ te proppen, waarna ze schichtig om zich heen kijkend wegscheuren; Je zou haast denken dat ze zich van een levenloos lichaam ontdoen.
Omdat daardoor ‘onze container’ vaak vol zit, zetten enkele buren hun vuilnis buiten bij de voordeur die weer uit elkaar getrokken wordt door mijn familie duif (heeft iemand een luchtbuks te leen?), katten en ander ongedierte. Daardoor ligt het rondom de container en mijn blok vol met zwerfafval.

Vandaag zag ik een aannemersbus stoppen die zijn hele achterbak in de speeltuin dumpte, waar nu dus een berg cement?, oude blikken verf, en resten aangemaakte eh stucspul ligt.

Ik weet niet wat er aan de hand is, maar eerst was Vijfhuizen een heerlijk schoon en opgeruimd oord, waar het nu steeds meer op een achterstandswijk begint te lijken.

Mijn lichte OCD en vrij grote behoefte aan esthetiek lijden eronder.

Nou heb ik er zelf ook een hekel aan als mensen mij vertellen wat ik niet mag, of wat ik allemaal zou moeten en dat ben ik dus ook niet van plan.
Als ‘lekker jongen kunnen zijn’ in houdt dat je van je eigen kamer/huis/kantoor/tuin een teringbende maakt, ga lekker je gang, maar ouders zouden op zijn minst jongens (en mannen) kunnen bijbrengen dat als je buiten speelt, je zooi hoort op te ruimen. Misschien dat die ouders het wel best vinden (zeker diegenen die hun zooi hier ‘illegaal’ in de container dumpen), zolang jongens maar lekker elders een bende maken.

Ondertussen houd ik mijn eigen straatje wél schoon en opgeruimd, helaas inclusief de meuk van anderen die daar nu eenmaal is ingewaaid.
Nog even en ik zit de hele dag achter een Sanseveria en door een spionnetje de buurt in de gaten te houden…
Heb ik toch nog een beetje gemeenschapsgevoel.