Ik heb een afspraak in Amsterdam. Eenmaal onderweg besef ik dat de aanduiding Centraal Station niets te maken heeft met de geografische ligging van de hoofdstad. Vroeger kon je vanuit het verste oosten rechtstreeks naar zowel Rotterdam, Den Haag, Schiphol als Amsterdam CS treinen. En natuurlijk naar een paar provinciale plekken. De hofstad en het vliegveld zijn daar nog van over. Door de aanleg van enkele extra hoge stoepranden langs de rails, spreken wij hier inmiddels ook van Enschede “Centraal”. Lang een kopstation, maar na de heropening van het boemellijntje naar Duitsland, kun je er zelfs overstappen. Vroeg in de ijskoude ochtend haal ik mijn OV creditcard langs een sensibele paal en, nog voordat de conducteur fluit, neemt het automatisch debiteren van mijn bankrekening een aanvang. Desondanks snap ik al die ophef niet: met de OV kaart in de hand, kom je easy peasy in het ganse land. Eigenlijk jammer dat je er noch in het Rijksmuseum te Amsterdam, noch in dat te Enschede, mee kunt betalen. Dat zijn toch bepaald oorden van Openbaar Vermaak. Ondanks de teleurstellende mededeling dat Oopjen en Marten tijdelijk in een herstellingsoord zijn opgenomen, is het een welbestede vrijdag binnen de architectuur van Pierre Cuypers. Terug in de trein is het, hoewel half zes in de middag, rustig. Op tijd zie ik dat ik in een eerste klas stiltecoupé zit. Inclusief een gedwongen overstap in de Koekstad, arriveer ik op tijd voor de Twentse voetbalderby in het hart van Tukkerland. Ook zo’n decentraal centrum.

28 januari 2017  #BinnenDoorDenken

Categorieën: Algemeen

Robert

Robert Beernink auteur van verhalen, #binnendoordenkers en lichtgedichten. Zijn motto: elk verhaal is waar, elke waarheid slechts geloof.

6 reacties

Nummer 22 · 27 januari 2017 op 14:01

Enfin, Trebor. Het moet voor de OC Chip bezitter een flow meoment zijn al de card over lezers gehaald wordt. ‘Vergeet u bij het verlaten niet uit te checken’, hoor je dan door de speakers van de trein’
Ofwel ‘ uit te controleren of in te controleren’. Raar toch eigenlijk dergelijke zinnen? Ik hoor dan liever “… vergeet bij het verlaten van de trein of niet te betalen’.

In de Grolsch Veste, betalen zelfs de sponsors e/o bezitters van een paar stoelen nog een vermogen voor hun drankjes. Gewoon FCT, geeft een FCT Card uit, laat een saldo storten maar dan moet er wel minimaal 1000,- euro blijven staan. Tsja, van die zaken daar ga je vanzelf in een stilte ruimte zitten en leest u de Tubantia, of…

Mien · 27 januari 2017 op 14:18

Gisteren ook weer eens met de trein geweest. In de provincie zoals dat heet. Maar heet was het niet. Ik bevroor bijna in de rij bij de uitcheck(lees: betaal)-paal. Je moet onderhand alles zelf doen bij de NS. Volgende keer rij ik ook zelf, vooraan. Lijkt me wel leuk. Almaar rechtdoor.

NicoleS · 27 januari 2017 op 14:21

Het was gezellig Trebor. Leuke column.

Karen.2.0 · 27 januari 2017 op 16:49

Ik heb een uitgesproken OV-antipathie, bus/tram/trein, als het even niet hoeft dan liever niet. De aanwezigheid van een stiltecoupé, waar ik niet bij stil sta als ik een treinreis plan, maakt het idee van zo’n reis al een stuk dragelijker 😉 . Dank voor de tip, leuk deze column.

Menno · 28 januari 2017 op 17:53

Oei, is het met die nieuwe dienstregeling zo slecht gesteld? Ik zal de website van het o zo geliefde NS eens nakijken. Dank je voor de tip!

Esther Suzanna · 29 januari 2017 op 10:06

Superstrak geschreven! 🙂

Geef een reactie

Avatar plaatshouder