Waarom kozen we voor deze? Er zijn er ook dichterbij. Van de ruim dertig jaar dat ze hier zijn gevestigd, zijn we er zeker vijfentwintig klant geweest. Nu gaan ze met pensioen. Ze hebben het nodige meegemaakt. Als Syrisch-orthodoxe christenen zo’n vijfenveertig jaar geleden hun geboorteland ontvlucht, hier een nieuw bestaan opgebouwd, zeven dagen in de week keihard werken en Lees meer…
Het oudste café in de stad is gered, de authentieke sfeer wordt geconserveerd, de Perzische kleedjes blijven op de tafeltjes liggen. Vanachter een schaaltje bitterballen en twee bierviltjes, een voor een verfijnde Belgische blonde, de ander voor het snel kunnen noteren van een getapte notitie, observeert hij door het raam de stad, de langs slenterende mensen en verzinkt vervolgens in Lees meer…
Twee kandidaten wedijveren om het leiderschap van Ministekclub ‘Pin-up’. Petra is voor strikte naleving van de reglementen, Gerda wil de vereniging het vertrouwde ons-kent-ons-gevoel laten herbeleven. Leden twijfelen. ‘Oké, we laten mannen toe,’ zucht Gerda. Flauwe reacties. ‘En afwijkende seksuele identiteiten.’ Gegrom. ‘Die ik gelijkwaardig aan normale mensen acht,’ roept ze gehaast. Boegeroep. ‘Ik heb ook geen bezwaar tegen gestekte Lees meer…
De feestgangers rosten de voorbije jaren van zich af met gouwe ouwe zang en uitzinnige dans. Het leven begint kennelijk pas bij veertig. Voor wie dat getal slechts aanleiding is eens flink uit de plaat te gaan, doe dat vooral! Degene die dat echter meent, dacht een decennium eerder dat die omslag bij dertig lag en over tien jaar zal Lees meer…
De wijkzuster spoedde zich tussen manshoge sneeuwwallen over ijzige straten. Op 25 februari 1958 werden in het dorp op één dag vier kinderen geboren. Gedurende de jaren daarna scheidden en kruisten zich hun wegen weer. Johan werd in de wilde ontdekkingsjaren een van mijn beste vrienden. Hij overleed enkele jaren geleden. Hems kwam ik regelmatig tegen in de zakelijke wereld. Lees meer…
