Perfecte match

Al geruime tijd was ze op zoek naar een partner die haar leven kleur kon geven. Maar ook een man die haar verlangen naar het krijgen van kinderen zou delen. Na een aantal ontmoetingen, die stuk voor stuk tot niets hadden geleid, had ze de moed bijna opgegeven. Ze besloot zich in te schrijven bij een andere dating site. In de hoop daar iemand te vinden die zich niet presenteerde met een onderbelichte selfie en een glas bier naast een volle asbak.

Ze paste haar profiel aan, plaatste een paar foto’s, maar liet zich niet uit over het stichten van een gezin. Ze wilde vermijden dat mannen op voorhand zouden afhaken als ze dit verlangen kenbaar zou maken. Zodra er sprake was van echte liefde zou dat een vanzelfsprekend zijn. Iedere ochtend keek ze of er reacties waren. Wederom teleurstellingen. Vage figuren die uit waren op een one night stand of een flirt, maar niet serieus op zoek naar een vaste relatie.

Na een aantal dagen ontving ze een bericht dat anders was. Een man op zoek naar de ware liefde en er geen geheim van maakte dat hij naast een gelijkwaardig intellectueel niveau en gedeelde interesses ook het uiterlijk van een vrouw belangrijk vond. Terwijl ze zijn profiel las en foto’s bekeek, verhoogde haar hartslag. Een leuke kop met krullen, sportief lijf, open uitstraling, een oprechte lach. Kortom een vent waar ze warm voor zou kunnen lopen. Maar ja, wat zegt een uiterlijk? Het aantal raakvlakken was opvallend. Levensovertuiging, muziek, boeken, bezigheden waar ze beiden van hielden, verwachtingen over de toekomst. Ook de liefde voor dieren deelden ze. Om praktische redenen hadden ze geen van beiden een huisdier, maar verlangden daar wel naar.

Ze reageerde direct en gaf iets meer van zichzelf prijs. Hij antwoordde op soortgelijke wijze. Tijdens de weken die volgden ontstond er een intensieve wisseling van berichten in openhartige bewoordingen. Voorzichtige uitingen van genegenheid. Af en toe een lieve opmerking. Geen van beiden nam het initiatief om elkaar direct in persoon te willen ontmoeten. Ze kwamen overeen elkaar eerst virtueel af te tasten alvorens een stap verder te gaan. Tot het moment dat de telefoon in beeld kwam. Ze viel direct voor zijn stem. Warm, geruststellend, een luisterend oor. Na urenlange gesprekken besluiten ze uiteindelijk elkaar te ontmoeten.

De avond voor hun eerste afspraak belt ze nog een keer.

“Ik moet je iets bekennen”, zegt ze aarzelend: Uiterlijk ben ik wellicht niet de ideale vrouw die je zoekt. Ik heb namelijk een hazenlip. Weliswaar cosmetisch gereconstrueerd, maar het is en blijft een hazenlip”.

Aan de andere kant van de lijn blijft het even stil.

“Ik moet je ook iets bekennen”, zegt hij zachtjes. “Ik ben gesteriliseerd”.

Van beide kanten is alleen een verholen zucht te horen.

Na enige tijd zegt hij: “We kunnen eventueel een hondje nemen …”

“Ja”, reageert zij. “Een konijntje kan natuurlijk ook …”