Gedurende het afgelopen jaar heb ik voor mijn nieuwe boek “De Zaligen” uitermate plezierig samengewerkt met de redactrice van Uitgeverij Ambilicious. Resultaat: een ordner vol suggesties, tips en aandachtsvelden, vooral bedoeld om het verhaal meer vaart te geven. De Elsschotproef, ofwel “schrijven is schrappen”, bewijst zijn waarde. Krampachtige pogingen toch vooral duidelijk te willen zijn, alles uit te leggen en geen hiaten te laten vallen zijn een belediging aan het voorstellingsvermogen van de lezer. Overdaad aan woorden slaat de fantasie plat, verstopt de creatieve uitlaatklep en reduceert een aardig verhaal tot een zakelijke handleiding. Na de eerste intensieve redactieronde oordelen proeflezers positief over het herziene manuscript en de door hen aangereikte op- en aanmerkingen zijn ingrediënten voor ververste inkt. Begin 2018, zo hebben we afgesproken, praten we over product, prijs, plaats en promotie van het boek. Echt iets om naar uit te zien. Om de komende donkere dagen emotioneel schadevrij door te komen, stel ik voor het manuscript nog eens kritisch en tot op detailniveau door te nemen. “Strak plan!” luidt de beantwoordende uitgeversmail. Nu, op nog niet de helft van het manuscript, zit ik aan 559 verbeterpunten, inclusief komma’s, spaties voor beletseltekens en de punten zelf. Dit prachtige proces gaat zo diep dat ik mij daar volledig op ga concentreren. Rest mij om het einde van dit columnjaar te markeren met het plaatsen van een punt. Dat is nog niet zo eenvoudig: auteurs hebben in de regel weinig moeite met een punt maken, wel met er een te zetten!
16 december 2017 #BinnenDoorDenker
4 reacties
NicoleS · 15 december 2017 op 07:39
Fijn om de passie te zien die je hebt voor het schrijven . Het kan niet anders worden dan succesvol.
Mien · 16 december 2017 op 10:54
Misschien was Elschot ook een goede verslaggever geweest. Of was ie dat?
Ik ga in ieder geval gewoon weer vrolijk verder achter de komma van 2018. Beste wensen alvast. Blijven schrappen, schrapen en schavrn en het komt helemaal goed. En vooral veel, heel veel schrijven. Oefrning baart kunst, vroeg of laat.
Mien · 17 december 2017 op 20:10
r r > e e
Karen.2.0 · 17 december 2017 op 18:14
Dan breekt er een spannende, intensieve tijd aan, heerlijk! Geniet van het hele proces, Robert.
Nb. Nooit geweten dat het ‘schrijven is schrappen-ding’ van Elsschot is, zoals gewoonlijk ook van deze column weer wat geleerd! Ik sla ‘m op onder de term ‘even een Elsschotje doen’ 😉 . Vraag je je meteen af hoe lang het oorspronkelijke manuscript van ‘Kaas’ misschien wel niet geweest is. Vanwege de geringe omvang van het boek was dat de eerste die ik ooit kon wegstrepen van mijn verplichte Nederlandse literatuurlijst, maar dat terzijde.