Ze gleed bijna uit over het laminaat in de gang, haar voeten zaten gevangen in roze nepbonten voetjes aan haar huispak uit een stuk. Haar hart bonsde toen ze de deur opendeed. Toen de bel ging had ze haar pak nog eens extra hoog gesloten en de oren aan de capuchon voor de gein rechtop gezet. Ze grijnsden naar elkaar. Hij was kleiner dan ze hem herinnerd had. Hij had niks bij zich, niet eens een jas. Alleen een shirt en een spijkerbroek, de Iphone in de hand. “Waar is je pyjama?” vroeg ze. Hij deed een stap in haar gang en trok met één hand zijn shirt omhoog. “Oh, je slaapt dus naakt”, en ze lachte. “Dat was niet de afspraak”, merkte ze geamuseerd op.
Hij deed gelijk of hij thuis was, plofte op haar bank en vroeg om een biertje. Ze schuifelde op haar konijnenvoeten naar de ijskast, pakte een biertje uit het treetje van zes en reikte hem het blikje. “Wil je een glas?”, vroeg ze nog. Zijn Iphone ging en hij nam op. Blijkbaar had hij op het telefoontje gewacht want hij klonk opeens enthousiast.
Na het eerste telefoontje dat duidelijk om zaken ging die het komende weekend plaats gingen vinden klokte hij in één teug zijn biertje naar binnen en meldde hij haar: “nog één telefoontje, moppie.”

Ze schonk zichzelf een wijntje in en ging naast hem zitten. Er begon iets bij haar te borrelen van binnen maar ze duwde het gelijk weg. Druk gebarend was hij aan het onderhandelen over tijden en tarieven.
Toen hij de telefoon eindelijk neerlegde had ze haar eerste glas wijn al bijna leeg en ze was geen snelle drinker. Terwijl hij uitweidde over steigers, loodsen, uurloon en andere zaken besefte ze dat ze als een gezapige huismus zwijgend naast hem zat. Hij had niet eens een bloemetje mee, laat staan de wijn die hij had beloofd. Hij ratelde verder over zijn zoon die te lui was om te werken, zijn dochter die samenwoonde met een ‘gast’. “Kijk”, zei hij, en hij scrolde onder haar neus door zijn galerij van foto’s op zoek naar plaatjes van steigers, zoonlief en dochter. In het voorbijgaan zag ze veel roze vlees en blond voorbijkomen. Duidelijk ook geen pyjama dragende dames.
Het borrelen werd heel geleidelijk aan een stevig onderdrukte Vesuvius en quasi belangstellend boog ze zich over de foto’s waar hij vol trots hele verhalen bij vertelde.
“Kijk, dit stuurt mijn ex mij nog steeds, dat wijf is gek”. Een filmpje van diverse lichaamsopeningen met attributen flitste aan haar voorbij.

Ze nam de laatste slok uit haar glas en stond op. Verleidelijk lachend zei ze: “aangezien jij je niet aan de afspraak hebt gehouden, géén flanellen pyjama, géén wijn, géén bloemen, wil ik je vragen of je iets voor mij kunt doen?”
Hij keek verwachtingsvol naar haar op. “Jij bent beresterk, dus kun je iets voor mij bij de container zetten?”
Gestreeld stond hij op en zei: “tuurlijk!”. Ze liep voor hem uit naar de gang en deed de voordeur open. Hij liep naar buiten en keek verward om zich heen. “Wat dan?”, vroeg hij met verbaasde blik.
Voor zover ze zich groot en waardig kon maken in haar konijnenhuispak keek ze hem aan en zei: “jezelf, lullo!” en knalde de voordeur dicht.
Zo!, dacht ze en op dat moment ging de bel. “Mijn telefoon ligt nog binnen”, hoorde ze hem roepen.
Ze gleed door de gang, pakte de Iphone, schuifelde weer terug en duwde de telefoon door de brievenbus.

Ze ritste haar pluizige pak open, stroopte het konijnenvel van zich af en liet het op een hoopje in de gang liggen.
Ze schonk zich nog een glas wijn in en strekte zich languit op haar bank.
In de gang lag het pluizige huispak verlaten op de mat terwijl één konijnenoor nog steeds omhoogstak. Waarschijnlijk om te luisteren en vooral ervoor te waken dat die “gast” niet meer terugkwam.


Esther Suzanna

Ik schrijf omdat ik het niet laten kan op https://www.facebook.com/esthersuzanna/ en http://suzannaesther.nl/

16 reacties

Mien · 5 juni 2015 op 07:44

Pink rabbit. Een knipoog naar Bridget. Retour afzender die ‘gast’! :yes:
Het is iPhone by the way. 😉

Yfs · 5 juni 2015 op 08:07

Hilarisch geschreven! Alsof ik er zelf bij zat in mijn beereboot pyjama.

Persoonlijk juich ik spontane afsrpaakjes als deze pyjama-date toe, maar om nu zomaar meteen het meest intieme detail van jezelf prijs te geven (want dat is zo’n konijnenpak best wel was wat research vooraf naar deze hork wel raadzaam geweest. De laatste zin had je wat mij betreft weg mogen laten!

What’s next?

Erg leuk geschreven.

Ik zeg CvdM :yes:

    Esther Suzanna · 6 juni 2015 op 13:31

    Dank je wel Yfs, even voor de helderheid: ik bezit absoluut geen konijnenhuispak! Wél Ikea sloffen. 😀

    De Pyjamadate was wel echt, alleen de uitwerking ervan is pure fictie. 😉

Meralixe · 5 juni 2015 op 09:08

Als man krullen mijn tenen een beetje… een beetje veel!
Nu ja, dit mag natuurlijk mijn reactie op de column niet beïnvloeden. Of toch, als het goed geschreven is zet het kwaad bloed op bij sommige lezers.

Dus… Zinloze opsomming van te veel cliché…. :rotfl:

troubadour · 5 juni 2015 op 10:39

Je voelt hem aankomen, naar Coronation Street begrippen best een aardig verhaal.

Esther Suzanna · 6 juni 2015 op 13:32

Tuttigheid is het nieuwe ‘sexy’? 😀

Dees · 7 juni 2015 op 20:42

Vinnum leuk. Mooie uitsmijter ook met het waakkonijn.

arta · 9 juni 2015 op 09:21

Ik vind em ook heel leuk!

Lekker kleurrijk beschreven, net op of misschien zelfs over het randje, chicklit-smeuíg! Lekker!

Mien · 1 juli 2015 op 09:49

Gefeliciteerd Esther. Terechte Column van de Maand. Humor met een wrang randje. Een maand lang op de voorpagina. Kleurt mooi bij Yfs en FranK. :yes:

Yfs · 1 juli 2015 op 13:08

Mijn CvdM nominatie voor deze column was omdat ik hem leuk vond. Mijn CvdM nominatie voor de column van Trawant was omdat ik hem zo mooi vond! Jij bent het geworden.
Van harte gefeliciteerd!

Nachtzuster · 1 juli 2015 op 18:00

Van harte gefeliciteerd, Esther Suzanna, met de CvdM! :rose:

Esther Suzanna · 1 juli 2015 op 22:18

Ik zie het nu net pas… ……ik ben er stil van..

wat een fijne verrassing! 🙂

arta · 2 juli 2015 op 12:22

Gefeliciteerd, Esther Suzanna!

Een mooi stuk op een mooie plaats!
:yinyang:

pally · 2 juli 2015 op 22:25

Gefeliciteerd! Ik vind hem geestig. Met een slot dat onverwacht subtiel is.

Meralixe · 7 juli 2015 op 06:30

Een weekje totaal weg van het internet en een ‘column x… er ‘ zit met een nauwelijks bij te benen achterstand. 🙂

Gefeliciteerd, Esther Suzanna. :rose:

Geef een reactie

Avatar plaatshouder