Ik kantel mijn hoofd om de zonnestralen over mijn gezicht te voelen glijden. Mijn armen en kuiten tintelen nu ze zich blootgeven aan zon en wind. De warmte van de eerste dag waarop ik zonder jas van huis ga, geeft me een heerlijk gevoel. Maar het wordt nog beter als ik door het geluid van de naderende intercity uit mijn dagdroom ontwaak en eens goed naar het wachtende meisje naast me kijk. Ze is jong en knap. Lang donkerblond haar, donkere ogen. Haar fijne gezicht in profiel, perfect belicht door de opkomende zon. Ze draagt een geel bloesje van dun katoen dat nonchalant over een kort broekje fladdert. Lange benen met gympen maken het plaatje af. De intercity stopt en ik stap na haar in, met moeite mijn ogen van haar afhoudend. Haar gympen nemen snel de trap naar boven, ik kies voor de lagere coupé met een blij kriebelend voorgevoel van een mooie lentedag.
Schuin tegenover me gaat een vrouw zitten, ouder dan ik, een jaar of vijftig. Ze draagt een bril met donker montuur die haar prachtig staat. Even kijkt ze me aan. Haar uitstraling is sterk, intelligent, zelfbewust maar niet gemaakt of té. Een vrouw die helemaal zichzelf is. Haar jasje met driekwart mouwen is van een fijne snit en samen met de linnen zomerbroek zitten de kleren haar als gegoten. Zo wil ik er over tien jaar ook wel uitzien, denk ik nog voordat ik me weer dwing tot de mails op mijn laptop.

Op het eindstation haal ik mijn fiets uit de stalling en trap de stad in. Zonder de zware zomergeuren van benzine, gemaaid gras en barbecue is de lucht op de vroege ochtend nog energiek en fris.
Dan zie ik haar. Ze wandelt arm in arm met haar vriendje op de stoep. Blikvanger is een prachtige bos zwarte krullen die in haar tred op en neer springen. Donkere benen onder een kort spijkerrokje eindigen op hoge hakken. Haar vriend lijkt er ook goed uit te zien, maar toch gaat mijn blik naar de vrouw vanwege haar opvallende loopje, dansend, swingend, maar zo subtiel dat het prachtig is. Gelukkig passeer ik ze fietsend – wat zou ik me harkerig voelen als ik in haar buurt zou lopen. De jongen slaat een arm om haar deinende middel.

Ik schrijf dit omdat ik wil weten hoe ik dat doe, naar vrouwen kijken. En dan niet het bekende meten en afkeuren, jaloezie en venijn, maar genieten, blij worden, energie krijgen van vrouwen die in mijn ogen iets hebben. Niet eerder was ik me ervan bewust dat ik het doe, maar ik doe het veel. Ik val op mannen, maar zonder mooie vrouwen zou de wereld stukken saaier zijn.


14 reacties

LouisP · 5 juni 2012 op 07:36

Het is te kort, naar mijn gevoel.

De mannenblik door een vrouw.
‘Gelukkig passeer ik ze fietsend – wat zou ik me harkerig voelen als ik in haar buurt zou lopen. De jongen slaat een arm om haar deinende middel.’

Prachtige zin, duidelijke zin, eerlijke zin.

‘….maar zonder mooie vrouwen zou de wereld stukken saaier zijn.’

Mwah, juist ik, die vind dat deze zin wél te maken heeft met dat meten en afkeuren.
Is bijzonder dan toch niet beter dan mooi?
Ik herken er heel veel in, in je stuk.

Libelle · 5 juni 2012 op 09:26

Daar wordt ik nu emotioneel van. Het gemak waarmee je een gebeurtenis schetst en nuances legt waar ze tot hun recht komen, getuigt van een beheersing van het schrijversvak. De open, eerlijke gevolgtrekking is van een verfrissende en mij zeer opbeurende soort. Ingetogen levensvreugde en gratis energie voor elke lezer. Ik zou mijn reactie moeten stroomlijnen en herformuleren, maar liever nog toon ik mijn kwetsbaarheid en oprechtheid.

Harrie · 5 juni 2012 op 09:42

Tsja, als die rokjes nou eens Oranje waren. Dan was het helemaal af geweest. Genoten van jouw zomerblik.

arta · 5 juni 2012 op 10:08

Ik vind dit een geweldig onderwerp, Sylvia, ook mooi uitgewerkt…

Ik word ook blij van mooie (niet per sé uiterlijk) mensen.

Dees · 5 juni 2012 op 10:14

Ja, leuk. Waardering voor energie en schoonheid. Ik weet niet of je een uitzondering bent als je als vrouw niet met jaloezie kijkt. Ik hoop eerder andersom, dat je een uitzondering bent als je wel met jaloezie kijkt

Yfs · 5 juni 2012 op 21:39

‘Beauty’ is hier duidelijk in the eye of the ‘beholdster’! Mooie observeringen die in de Winter belemmerd zouden worden door mutsen, sjaals, moonboots en ski-jacks. Een bevestiging dat een vrouw het mooist is wanneer ze helemaal zichzelf is. Omdat er duidelijk geen sprake is van afgunst maar van bewondering is het een hele warme en vooral pure column geworden. :zon:

lisa-marie · 6 juni 2012 op 08:46

ik heb genoten van het geheel en van jouw “zomerse blik”

sylvia1 · 6 juni 2012 op 09:43

Zonder mooie reacties zou schrijven ook stukken saaier zijn 😉 Dankjewel.

Ik heb trouwens nog nagedacht over jouw opmerking Louis, dat het de mannenblik is, maar dat is het niet. Er komt geen lust bij kijken, er is niets broeierigs aan. Het is zoals Dees zegt, bewondering voor schoonheid en energie, en ben het ook met Arta eens dat het niet pure schoonheid is als in ‘fotomodel-schoonheid’ maar dat het om meer gaat. Toch vind ik ‘mooi’ nog steeds het juiste woord, ik ken die vrouwen niet, heb ze nooit gesproken, het is toch het uiterlijk dat het ‘m doet.

LouisP · 6 juni 2012 op 10:10

Silvia 1,
zo bedoel ik mannenblik niet. Ik bedoel de mannenblik op die andere manier.
En zou er toch niet meer het ‘kwildaook’ bij komen kijken bij de meeste? Jaloezie, de positieve variant geeft ook energie. Zelfs als het op dat moment misschien wat pijn doet. Mooi zoals jij dat zegt zou alles perfect kunnen betekenen. Lekker in je vel zitten. Maar je kunt ook jaloers zijn op mensen die lekker in hun vel zitten. Als dat dan pijn doet en het later energie geeft dan is dat mooi.

Bij de mannenblik zit toch niet alleen lust, dat weet je toch?

BlogBoy · 6 juni 2012 op 11:54

Schoonheid! Leg daar maar eens je finger op. Het lijkt je toch aardig te lukken. Ik ben een man en val op vrouwen, maar kijk soms ook op jou manier.

Sagita · 6 juni 2012 op 16:32

Ik heb het wel twee keer moeten lezen om te begrijpen wat je met dit verhaal wil zeggen. Maar ik heb het nu door. Herken het ook als: naar iets kijken wat je gewoon mooi vindt! In dit geval de wisselende schoonheid van vrouwen.
Tweede en derde alinea vind ik mooi geschreven. Derde is uitleg. Met de eerste twee zinnen waar je mee opent heb ik moeite. De eerste vind ik ronduit een kreng. (sorry!) Een woord als ‘voelen’is te gemakkelijk! Probeer te omschrijven wat het is dat je die gevoelens hebt!

sylvia1 · 6 juni 2012 op 16:58

Met positieve jaloezie en de mannenblik-maar-dan-anders komen we een heel eind ;-)Nu we ’t er toch over hebben, (even tussendoor) ’t is onderzocht dat vrouwen die naar pornofilms kijken vooral naar de vrouwelijke speler kijken, tenminste, als die actrice niet slechts ’n hijgend eendimensionaal lichaam met gaten is (want dan vinden vrouwen er niets aan) maar ook ‘gezicht en uitstraling’ heeft.

sylvia1 · 6 juni 2012 op 17:46

Geen sorry, complimenten zijn fijn maar van kritiek leer je meer.

Frans · 7 juni 2012 op 12:44

Het mooie van rokjesdag is dat ineens alle vrouwen zich van hun mooiste kant tonen. Ik weet uit ervaring dat elk jaar gelukkig meerdere rokjesdagen heeft, maar dat terzijde. Die deinende vrouw heeft, als het een echte rokjesdag is geweest die je beschrijft, ook even bewonderend naar die voorbij fietsende vrouw gekeken. Zo wil zij er over een jaar of tien ook wel uitzien.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder