Sjongejonge

In de *SIRE campagne over jongens wordt er gevraagd om mee te praten over de stelling: Laat jij jouw jongen genoeg jongen zijn?
Om de discussie te stimuleren valt er een onverslijtbare spijkerbroek te winnen.
Nou voel ik absoluut niet de behoefte om over dit onderwerp te discussiëren, maar heb ik er wel wat over te zeggen.

Ja, ik laat mijn jongens jongen of meisjes-achtig zijn, net als ik een dochter meisjes-achtig of jongens-achtig had laten zijn.
Toen mijn jongste zoon op de peuterspeelzaal een groen brokaten jurk aantrok, vond hij deze zó mooi dat hij hem van de juf een dag mee naar huis mocht nemen. De rest van de dag droeg hij de jurk, terwijl hij met vriendjes voetbalde, touwtje sprong, en verstoppertje speelde.
De buurt sprak er schande van en zelfs zijn Franse vader was niet erg blij, toen hij van zijn werk thuiskwam en zijn zoon in een jurk zag.

Ik ging met mijn jongens op avontuur in het bos, we maakten zandkastelen en bouwden dammen op het strand en ik liet ze in bomen klimmen. Ze bouwden hutten, en ze verkleden zich soms nog steeds in mijn kleren (een nogal excentrieke collectie), we experimenteren met de magnetron – (wat gebeurd er met een giftig een ei…) We bouwden een iglo van aangestampte sneeuw, maakten een kampvuur op ons plein en..en..en.

Gisteren vroeg mijn oudste of we met mijn snorfiets een filmopname konden maken in het groengebied van Vijfhuizen. Hij maakt een videoclip op een stuk zelfgemaakte muziek voor een game.
Verkleed in een oude bontjas (van mij), een hoed (van mij) en in een oude zwembroek (van hem) snorde we met hond richting de locatie.
Er kwam toevallig een politieauto langsrijden die blijkbaar een ronde reed door het aangrenzende bos.
We hielden – onafhankelijk van elkaar – allemaal even de adem in. Niet zo verwonderlijk gezien de gebeurtenissen van de afgelopen maanden.
Mijn jongste zuchtte en zei: ‘Ik voel me in Nederland niet meer vrij, ik ben gewoon bang om dit soort dingen te doen.’
Ik wist precies wat hij bedoelde.

Beide zoons zijn afgelopen jaar, los van elkaar door de politie opgepakt en vastgezet. Mijn jongste was als eerste aan de beurt. Samen met vrienden maakte hij een film voor school en ze hadden een Nervegun (te koop bij de speelgoedwinkel) bij zich. Ze waren verkleed en namen alles op met een camera.
Toch had een ‘bezorgde burger’ de politie gebeld. ‘Er loopt hier een groep pubers raar te doen met geweren,’ had de brave burger gemeld.
Het gevolg was dat alle jongens (13 jaar tot 15 jaar) een hele avond in een cel hebben gezeten. Ze hebben allemaal een taakstraf gekregen.
Enkele maanden later was mijn oudste aan de beurt. Wederom een opdracht voor school, maar dit keer hadden ze een replica van een middeleeuws pistool bij zich. (Die ik ooit voor mijn oudste had gekocht in Bretagne). Het gevolg was dat mijn oudste een nacht in de cel heeft doorgebracht.

Laat je jouw jongens jongen zijn? Jazeker.

Mijn wedervraag is: Laat Nederland zijn jongens nog jongen zijn? Of beter: Laat Nederland jongens en meisjes nog jongen/meisje/whatever zijn?

*SIRE is een initiatief vanuit de communicatie- en mediabranche. SIRE maakt al ruim veertig jaar ideele campagnes en wil hiermee bijdragen aan een vitale en betrokken samenleving. SIRE is onafhankelijk en heeft geen banden met de overheid.