Ik heb het nog nooit eerder gedaan. Sokken stoppen voor de deur. Wat dat betreft ben ik nog een maagd. Maar eens moet de eerste keer zijn. Ik heb dus mijn stoute schoenen aangetrokken en witte sokken, uiteraard. Verder draag ik een korte broek, het is best wel warm en dan mag het, ook van mij, en een geblokte blouse met korte mouwen. Ja, ja, ik weet het lieve mensen, stippeltjes is de nieuwe mode, maar daar doe ik dus niet aan mee. Dat is voor andere maagden. Maagden van dertien en veertien. Weet ik veel. Mannelijk of vrouwelijk. Dat maakt niet uit. Zolang het maar blouses met stippeltjes zijn en korte mouwen. Dat luistert namelijk nauw. Voor maagden van dertien en veertien.

Ik pak de handleiding erbij en sla die open op pagina twee. In gedachten lees ik de punten een voor een hardop aan mezelf voor.
1. Kies je garen.
Niet zo moeilijk. Het zijn zwarte sokken dus ik kies voor wit. Dan kan ik in ieder geval zien wat ik doe. Niemand die mijn sokken zal zien, toch?
2. Doe de draad in de stopnaald.
Stopnaald? Ik wil geen stopnaald. Ik wil een naald die doorgaat. Wat een rare naam. Draai een knoop in het uiteinde van de draad. Done. Tot zover is het allemaal niet zo moeilijk te volgen.
3. Stop een stopei of maasbal in je sok.
Wat? Hoe weten die mensen van de handleiding dat ik uit Limburg kom? Ongelofelijk. Maar hoe fiks ik dat, een maasbal in mijn sok? Ik kies toch maar voor het stopei. Ben toch al aan de dunne. Ehhh … aan het dunne garen. Waar heb ik het nu gelaten? Dat stopei? Kwijt. Dan maar een gloeilamp. Voorzichtig, heel voorzichtig doe ik de gloeilamp in de sok.
4. Knip alle rafelige eindjes weg.
Bah. Met enig dedain pak ik mijn schaar en ontdoe de sok van rafelige randjes. De zwarte schaamhaartjes dwarrelen naast me op de grond.
5. Prik de naald aan de ene kant van het gat door de sok.
Maak één grote rijgsteek naar de overkant van het gat. Als ik dat maar haal? Maatje 45. Dat wordt lastig.
6. Herhaal je streken.
Ha, ha. Niet zo moeilijk. Ha, ha!
De buurman komt langs en vraagt wat ik in hemelsnaam aan het doen ben.
Aan het stoppen buurman. Mijn sokken. Weer eens wat anders dan soppen. Ha, ha. Voor de deur ja. Wel zo gezellig toch? Kan ik nog eens een praatje maken. Biertje? Ik sta heel even op van mijn blauwe kratje en trek er een flesje uit. Ik overhandig de buurman het biertje en ga weer op mijn blauwe kratje zitten. Stoïcijns ga ik verder met het lezen van de handleiding. Punt 7. De buurman kijkt me nieuwsgierig aan.
7. Naai nu haaks op je rijgsteken.
Bah, bah. Dit is het meest lastige stukje. Dwars naaien is nieuw voor mij. Ik ga op en neer door mijn zojuist geregen rijgsteken heen. Heel voorzichtig. Het is een precaire zaak. Ik maak een nieuw stofje aan dat de sok vult. E voilà. Klaar is Kees. Ik houd de sok in de lucht.
De buurman kijkt me vol bewondering aan.
Ik stop sokken voor de deur. Hoe zalig is dat? Zonnetje in mijn gezicht. Biertje bij de hand. Ontmaagding kan zo heerlijk zijn. Voor alles is een eerste keer. Biertje nog, buurman?


Mien

Bewonder luidruchtig en verwonder in stilte

7 reacties

van Gellekom · 24 juni 2016 op 13:09

Heerlijk column, Mien. Witte sokken.. dat meen je toch zeker niet? Er zat toch op z’n minst wel een stippeltje doorheen?

Snarf · 24 juni 2016 op 13:58

Geweldige ‘sneltreinstopper’. Virtuoos taalgebruik met hoog glimlachgehalte. Hoefde het maar één keer te lezen om het gebroddel te zien voltrekken. Biertje? Ja, graag!

NicoleS · 24 juni 2016 op 14:00

Schitterend. De ontmaagde sokkenstopper. Kom er maar bij op?

arta · 25 juni 2016 op 23:11

Een gebruiksaanwijzing voor sokken stoppen!
Hoe cool is dat?

J.oost · 26 juni 2016 op 13:48

Nou, ik zag je zitten hoor! Voor de deur in het zonnetje, met een gloeilamp in die kapotte sok. 😉

Bruun · 26 juni 2016 op 20:26

Ik heb heerlijk gelachen om deze column, waarvoor dank. Zeer creatief verzonnen.

Mosje · 27 juni 2016 op 17:59

Dr. Spock stopt de sokken van de kok (20 maal hardop en snel achter elkaar opzeggen 😉

Geef een reactie

Avatar plaatshouder