We slapen in twee aparte tentjes. De volgende morgen word ik wakker van het geluid van een startende motor. Ik kruip uit de tent en zie nog net een jeep, met doctor Cheng achter het stuur, in een stofwolk verdwijnen. Op mijn vraag wat er aan de hand is, mompelt Burk iets van “Doctor Cheng wilde per se terug naar de post. Was iets vergeten.” Hij knipoogt stiekem naar Graham. Ik vind het een beetje raar, maar laat het verder rusten.

We breken het kamp op, en met de twee gidsen bezoek ik een plek, die me het hele verdwijnen van Cheng doet vergeten. Weergaloos! Wat een uitzicht. Ik heb een kwartier nodig om bij te komen. Een vlakte vol met allerlei grazend wild, en aan de horizon de besneeuwde bergtoppen van de grootste berg van Zuid Paprika. “We bewaren het mooiste altijd voor het laatste,” verklaart Graham. Daarmee aangevend dat het tijd is om terug te keren naar het bezoekerscentrum. We gaan op weg, maar … dan! Als we in de buurt komen, zien we hoe zich boven de post een donkere rookpluim heeft gevormd.

Dichterbij gekomen blijkt dat er enkele van de gebouwen in brand staan. Maar dat is nog niet het ergste! We doen een gruwelijke ontdekking; het levenloze lichaam van Otis Slavink, op een paal gespietst. We stappen verbijsterd uit de jeep en staan aan de grond genageld. Wat is hier gebeurd? Na deze eerste schok lopen we verder, en treffen her en der dode lichamen aan van personeelsleden. Van Natalya ontbreekt elk spoor. Graham herpakt zich en neemt contact op met de politie. Terwijl Burk en ik de boel nog aan het inspecteren zijn, komt er plotseling iemand vanachter de resten van een inmiddels uitgebrande loods op ons toegelopen. Het is Cheng!

Verwilderd kijkt hij uit zijn ogen. Ik vang hem op, en geef hem water om te drinken. Stotterend vertelt Cheng zijn verhaal. Hoe hij die morgen is teruggereden naar de post, want hij moest nodig met Natalya praten. Maar toen de botanicus in de buurt kwam zag hij juist hoe het centrum werd overvallen door een bende woeste kerels. Ze gingen werkelijk als beesten te keer! Cheng had het allemaal gezien; hoe Otis werd mishandeld en aan een paal werd gespietst. Hoe het personeel werd afgemaakt met machetes, en Natalya die aan haar haren werd meegetrokken, een vrachtwagen in. Het gespuis stak enkele van de gebouwen in brand, en vertrok, een ravage achterlatend. “Wat kan dat voor een bende zijn geweest?” vraag ik aan Graham. Hij denkt na, en vermoedt dat het misschien wel een wraakactie is geweest. Otis heeft een tijdje geleden een aanvaring gehad met een stelletje ivoorstropers. Voordat ze hun definitieve slag konden slaan had Otis ze betrapt, en zonder pardon het reservaat uitgeschopt. Misschien hebben ze versterking gezocht, en zijn alsnog verhaal komen halen.

Cheng zit nog uitgeblust aan een tafeltje. “Wat was dat met Natalya?” vraag ik hem voorzichtig. Met een diepe zucht bekend Cheng dat hij tijdens zijn afgelopen verblijf verliefd is geworden op de vrouw van Otis, en hoopte dat het wederzijds was. Hij wilde haar vragen om met hem mee te gaan. Hij meende haar er van te kunnen overtuigen dat het park geen plaats voor haar was. Ook omdat Natalya zelf eerder al had aangegeven dat ze het wel een beetje had gehad met Otis. Ik ben sprakeloos. Bij Cheng lopen de tranen over de wangen.

Mijn God, waar ben ik in terecht gekomen?

 

 

 

 

 


Thomas Splinter

Verhalen zijn splinters uit mijn onderbewustzijn.

6 reacties

Karen.2.0 · 30 augustus 2017 op 18:27

Wat een heerlijk verhaal, ik vraag me steeds af of het (stukjes) nou echt is of niet, keep up the good work, Thomas 😉

    Thomas Splinter · 30 augustus 2017 op 21:32

    Het merendeel is gebaseerd op dromen, hier en daar fictie en uit het leven gegrepen. Benieuwd of ik jullie aandacht tot het einde kan vasthouden. Altijd spannend.

NicoleS · 30 augustus 2017 op 20:34

Ik vind dit weer een goed vervolg. Ben benieuwd naar Natalya in een vervolg.

Thomas Splinter · 30 augustus 2017 op 21:33

Vervolg is onderweg. Het gaat los!

Nummer 22 · 30 augustus 2017 op 23:09

U maakt mij nog nieuwsgieriger. Geheid naar waarheid maar dit terzijde. ‘ Het Paprika Paradijs Op Aarde’? je hebt mij gevangen. Maar laat het spietsen achterwege! Ga door dus. Chapeau.

Thomas Splinter · 1 september 2017 op 19:03

Merci. Deel 4 is gelanceerd!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder