De geur van lekker eten trekt door de straat. Iedereen is buiten. De huizen versierd met slingers en vlaggetjes. Een kleurrijke verzameling tuinsets is naar buiten geschouwd, tafeltjes en parasols.
Onder luid gejuich word een vat bier aangeslagen. De mannen staan in de rij en tappen behalve bier de gebruikelijke moppen. De dames hebben de bar met likeurtjes en sappen veroverd terwijl de kinderen voor de Cola gaan.
We hebben na maanden planning en voorbereidingen eindelijk straatfeest – met een heuse band die voor niks en gratis drank plus eten de beste muziek speelt! Van jazz tot disco en weer terug.
De eerste dansjes worden gewaagd. De oudere bewoners kijken een beetje onwennig naar het gebeuren. Nooit eerder meegemaakt. De buurvrouwen houden elkander in de gaten. “Moet je die nou zien…”
Het rad van fortuin word na mijn aankondiging in beweging gezet – waag je geluk. In elke voortuin worden ouderwetse spelletjes aangeboden voor de kinderen. Dolle pret.
Ik loop rond met loten. “ Grote prijs te winnen! Maar 1 Gulden per lot!!”
Wekenlang de winkeliers afgelopen voor gratis prijzen en een geslaagd prijzenpakket in de wacht gesleept. Van alle kanten wil men loten. Ik werk me door de mensenmassa en kom langzaam in de buurt van de tap.
“Doe mij maar 10!” zegt iemand in mijn linker oor.
Kippenvel, het zweet breekt me uit, ik herken die stem. Bijna valt de mand uit mijn handen en de hele wereld in het niets. Ik draai mijn hoofd richting de stem en kijk in die blauwe ogen waarin ik ooit verdronk. Daar staat hij werkelijk. Na 10 jaar ….ik krijg geen lucht en sprokkel dan iets van “jij hier?” eruit.
Hij lacht zijn onweerstaanbare lach die mij altijd deed smelten. Handen vinden elkaar als vanouds. Vertrouwd – eerste liefde terug van weggeweest. De kus duurt …..
8 reacties
evil-ine · 22 november 2014 op 13:03
De laatste 2 alinea’s maken het de moeite waard, een onverwacht prijsje. Het eerste deel is goed geschreven maar ergens wel voorspelbaar, het spanningsdraadje hangt wat slap. Dat trek je strak in het laatste deel.
Meralixe · 22 november 2014 op 13:28
Volgende opgave: Vertel een ontmoeting met een persoonlijk iemand in 30 woorden.
Hier is het voorbereidend werk (Het straatfeest ) nauwelijks meer dan wat vulling. Er is te weinig aansluiting met wat je werkelijk te vertellen hebt.
Hopelijk heb je er van genoten … Van het straatfeest? Nee nee, van de ontmoeting! 😎
schrijfersveer · 22 november 2014 op 14:29
wat evil-ine zegt was precies de bedoeling…. en die ontmoeting was de moeite waard en het straatfeest 😉
Ferrara · 22 november 2014 op 14:57
Zeker lang geleden? Gezien het feit dat de loten 1 gulden kostten.
Ik vind het wel een gezellige aanloop naar de hoofdprijs. 😉
technisch commentaar schouwen = sjouwen
word is met dt bij hij, zij of het. het rad van fortuin, het vat.
Je hebt vorige keer laten weten dergelijk commentaar op prijs te stellen.
schrijfersveer · 22 november 2014 op 18:15
thx Ferrara en ja het is heel lang geleden……
Mien · 22 november 2014 op 18:18
Hoe groot is die straat, dat je daar jouw ex als buurtgenoot nog niet wist te wonen? Aan de andere kant, wat doet dat ertoe. Het draait uiteindelijk om de ontmoeting. En die was geslaagd. 😉
schrijfersveer · 23 november 2014 op 09:20
hij woonde niet meer in die buurt – vandaar
Yfs · 23 november 2014 op 10:08
Van het eerste deel kan ik niet anders zeggen dan dat het “netjes'” is geschreven. Tijdens het lezen had ik zelfs zoiets van “sjonge, aangezien je je aan 300 woorden moet houden, mag je wel opschieten, wil er nog iets gebeuren wat de uitdaging verklaart”.
Hoe romantisch ik ook ben en alles behalve preuts, kan ik me dan toch weer niet voorstellen hoe je meteen gaat staan zoenen.
“Vertrouwd – eerste liefde terug van weggeweest” had je van mij daarom weg mogen laten. Dat ontkracht m.i. nou juist de spontaniteit en de heftigheid van de kus!