Karl Noten naar de kloten

Even met de erfgenamen van Bart de Graaff gebeld. “Goedemorgen, Oplopers hier. Misschien kun je beter even de breekbare spulletjes veilig wegzetten, dan flikker ik effe een handgranaat bij jullie naarbinnen. Rot toch op met jullie zogenaamde journalistiek. Pure flessentrekkerij is het, meer niet.”

London is the place for me – deel 1

We gingen naar Londen, mijn oudste zoon, zijn jeugdvriend en diens vader.
Tenminste de boys gingen naar Londen en de papa’s mochten mee.
De mannen gingen een prijs in ontvangst nemen, en niet zomaar eentje.
Een internationale Award voor de best verkochte Dance plaat van dat jaar. Uitgereikt door de Amerikaanse Buma/Stemra de BMI.
Dat zou gevierd worden namen we ons voor.

Een koninklijk moetje

Even met het politiebureau gebeld. “Goedemiddag, Oplopers hier. Ik ben erg kwaad op een of andere pornowebsite die het nodig vindt om te suggereren dat ik aan die site verbonden ben. Wilt u daar svp even een inval doen met een stuk of tien agenten wegens belediging?” Maar nee, daar kon wachtcommandant Bromsnor niet aan beginnen. Hij had net tien van zijn smerissen op pad gestuurd om Germaine C. op te sporen.

Eindstation

Het is kwart voor een en ik ben de enige nog overgebleven passagier. Conducteurs heb ik in geen tijden meer gezien; de laatste inzittenden voor mij zijn al zeker een half uur geleden uitgestapt. Ik staar naar de donkergrijze lucht, waar vanuit het oosten helse bliksemflitsen een weg naar beneden zoeken. Een onheimelijk gevoel bekruipt me, alsof ik alleen op de wereld ben, overgeleverd aan een trein die me, god weet waar naartoe, zal brengen. Bleke sterren steken vaag af aan de hemel, alsof ze een signaal willen afgeven; een teken van houvast in een vreemde ongrijpbare nacht.

Schipholtaxi…..

Stressloos naar Schiphol rijden om ons in te schepen voor een week Gambia. Geen gezeur met parkeren, zoeken en gesjouw met koffers. Een heerlijk idee!
Dus we bestelden de Schipholtaxi. Die haalt je thuis op en zet je vlak voor de vertrekhal af. Achterover leunen en je met je ogen dicht laten rijden samen met wat andere passagiers. En terug vice-versa. Ideaal concept toch?