Tante Truus! Een absurd verhaal of…?

Tante Truus, een struise ietwat zwaarlijvig vrouw, 56 jaar (kan ook ouder of jonger zijn, (maar dat is aan u om te oordelen) is een groot liefhebster van de toeter!

Ze staat nu bekend als ‘De Vrouw Met De Toeter’, in de wijde omgeving van Oss, Geffen en Berchem.

 Oss, de plaats waar “De Rookworst”, groot is geworden en heel Nederland de halve versie heeft laten proeven bij een winkelketen die als je de letters omdraait het zinnetje geeft van ‘Arme Mensen Eten Hier’ en  ‘ Hier Eet Men Afval’, maar dat allang niet meer is. De kwaliteit van de worst steeg met de jaren en wie is er niet groot mee geworden? Of was dat pindakaas?

 Ook is Oss groot geworden door een medische onderneming en de politieke partij onder de leiding van de marxist Jan M. en zijn totale familie. De werkgelegenheid hield tred met de economische vooruitgang of neergang.

Oss, staat ook bekend met haar bijnaam ‘De messentrekkers’  zoals de Tilburgers de ‘Kruikenzeikers’ worden genoemd en zal zeker met de vlees industrie (Oss) en leerlooierijen (Tilburg) te maken hebben.  Maar dit is geheel weer terzijde en zegt niets over ‘de wijde omgeving van’, waarmee ik mijn kort verhaal begon. Laten we haar TT noemen, dat schrijft wat makkelijker.

TT dus, had een onbezorgde jeugd, als slanke den was ze een mooie verschijning in het dorp en tijdens carnaval en de kermis, bracht ze menig jongeman het hart op hol.  Kaboem, kaboem, hart gingen tekeer als ze voorbij kwam omgeven door een wolk van parfum.  ‘haar reukwater” zeiden de smachtende jongens ‘ons mams’  ruikt niet zo lekker en over ‘ons paps’ maar niet te spreken, die ruikt de hele dag naar worst!” En ze floten haar altijd na en riepen dan ‘Hee, Truus wanneer ga je naar huus?’om dan lachend weg te rennnen.

Maar ook de tand des tijd haalde Truus (Truuske) in en dat voordat ze ‘Tante’ genoemd zou worden.  Ze heette in dorpstaal ‘D’as onzenen Truus van den dikke Toon van de Berchemse straatweg’  Dikke Toon, haar vader dus, joeg iedereen van het erf, maar dat was jaren geleden. Toon was al een jaar dood, in de gierput gevallen en gestikt door de ammoniakdamp van de koeien en varkensstront. Mams kwam te laat.

 Truus, werd dikker en dikker, door het verdriet om haar vader, die zijn enige dochter op handen droeg en dat letterlijk toen ze een klein meisje was en figuurlijk jaren later toen ze niet meer te tillen was zonder rugklachten over te houden.

Zo, rond haar 41^e  levensjaar, kan ook haar 42^e zijn  ontdekte ze, naakt voor de spiegel, haar theezakjes van borsten.  Ze gingen hangen. Het verval is begonnen, dacht Truus en keek nog ’s goed naar haar spiegelbeeld.

En zo ging ze zich vanaf die ochtend ook kleden, als een oude vrouw, tenminste zo voelde ze zich. Een bloementjes jurk, vormloze jassen van C&A, schoenen van de Shoe Giant of Pierre Cemetry  Tja… er floten geen jongens haar meer na, hooguit de illegalen die eenzaam en ver van huis op een andere wijze aan hun genot en trekken moesten komen

Elke zaterdagochtend gaat Truus naar de bakker die als vertegenwoordiger van De Groot, de enige echte Bossche Bol, naar geheim recept, aan de man en in dit geval de vrouw ‘Tante Truus’ bracht.

TT kocht iedere zaterdagochtend, klokslag 8.30 uur; 4 Bossche bollen, 4 Duitse broodjes. ‘ afgebakken graag, bakker’, 2 botervette croissants 2 appelflappen, ½ bruin en een ½ wit gesneden tijger.

En ’s avonds voor de buis de gigantische HD televisie, at ze Bossche Bollen alle 4, 1 voor 1 op! Tja, het leven op ons platteland, zaterdagavond na 8 uur, kan zo mooi zijn.

Maar hoe kwam ze nu aan haar naam ‘Tante Truus?’  Haar neefjes en nichtjes van vader’s kant begonnen, toen ze de spraak machtig waren, haar zo te noemen en op feesten en partijen klommen ze op haar schoot en kirden van plezier als Tante Truus een snor van slagroom had maar dit niet liet merken. ‘Snor, tante, snor”. Waar dan?..ik zie geen snor..

Pas toen dezelfde nichtjes en neefjes ook begonnen te roepen ‘snor, snor’ terwijl ze geen Bossche Bol gegeten had, toen werd het pas vervelend. En zo werd Truus een echte Brabantse Moeke en als ze zelf kinderen gehad zou hebben ook zelfs ‘Ons Mams’ genoemd zou worden.

U kent ze vast wel, die stevige Moekes met de rode wangetjes op de zaterdagmarkt in een tearoom aan een slagroom of mokkagebak, of…?

 TT woont nog de boerderij, die nu een verlaten indruk maakt omdat  jaren geleden, na de gekke koeien ziekte uitbraak, alle 247 koeien werden gedood en met takels in de, daarvoor bestemde bakken, werden getakeld door in wit gestoken mannen van de inspectie en destructiebedrijf. Zelfs Cora 113, haar lievelingskoe moest eraan geloven. Cora 113, die ze geboren had zien worden, die haar altijd even meewarig aankeek. ‘Cora 113, waar ben je?  Ja, ‘113’ moest ze wel roepen want ze hadden ook Cora 112, 114 en 119.

 Aan een man heeft ze nooit gedacht. Even dacht ze lesbisch te zijn, omdat haar jeugd vriendin op het allerlaatste feest van haar middelbare school, haar begon te zoenen en daarbij haar tong in haar mond stopte. ‘Bah’ dat wil ik niet Eva, ben geen lesbo’  en Eva zei’ ‘Oh, sorry, ik ook niet’. Eva had ze niet meer gezien in het dorp en wijde omgeving.

 Nee, Truus slaat haar rechter hand liever, als ze echt zin had of na het zien van lekkere mannen op haar gigantische beeldscherm,  snel haar kittelaar beroerde zelf maar gordijnen zijn dan wel dicht.

De laatste jaren kwam deze heimelijke hobby niet zo vaak meer voor, niet sinds ze last had van haar reumatische aandoening en alles wat moeilijker ging. Truus lust wel van een slokje, het liefst een paar volle glazen rode wijn, soms nog een advocaatje met en  nog een glas stevige Schotse whisky voor naar bed gaan.

Zo kwam ze aan haar bijnaam ‘Truus met de Toeter’, want meestal en vooral in de weekenden, bij feesten en partijen, bij begrafenissen en recepties, had ze tjdens en na afloop een flinke dranklucht en de kegel om haar heen. ‘Nee, let maar niet op haar, dat is onzen Tante Truus met de toeter!’ Ze kan heel goed dansen, vraag haar maar mee.

Op zaterdagmorgen bij de bakker, liet ze vaak haar bloemetjesjurk even van achteren opbollen ,  ‘Pruttttt’proettffff’, voordat ze riep:  ‘Doe mij maa eerst 4 Bossche Bollen!’ Zo werd  Truus ‘Truus met de Toeter’, een waar begrip in de wijde omgeving van Oss, waar zelfs de burgemeester op koningsdag  de geur van TT zelf snuiven. De TT geur rook naar worst, slagroom, whisky met een lichte snuif van TT verdriet.

En of Tante Truus met de Toeter een Koninklijke onderscheiding ontving, dat vertelt dit verhaal niet.   

Maar dit geheel terzijde!