Om vijf uur in de ochtend gaat mijn wekker. Mijn eerste gedachte is: o god, weer een dag vol stof, zware shag en instructies in een tenenkrommend dialect bij Tegelaer&Zoon. Helaas ben ik de Zoon. Als ik een meisje was dan zou ik tennminste nog op de administratie zitten van dit bedrijfje. Dus ga ik maar weer een dag voegen, zwoegen en tegen de behaarde bilspleet aankijken van collega Henk. Ook ruik ik vaak zijn zure zweetlucht en dat ontneemt me direct mijn eetlust voor de lunch. Niet dat ik die hád. Om 11 uur in de ochtend heb ik, in tegenstelling tot mijn collega’s, nog geen lunchgevoelens. Maar goed, brood op de plank dus tegel tegen de muur, zeg ik maar tegen mezelf.
We moeten vandaag een w.c. en badkamer doen bij een ouder echtpaar. Ik worstel me door de uren heen als de wielrenners van de Tour de France op de laatste paar kilometers voor de finish. Ondertussen word ik high van de cementlucht, geen onprettig bijverschijnsel. Prachtig, ik krijg visioenen van Hawaï en witte Bounty stranden. Ik haal verrukt nog een keer diep adem. Dan is het koffiepauze. Helaas is het niet getolereerd om als tegelzetter iets anders te drinken dan koffie. Ik lust geen koffie. Maar dit toegeven staat voor mijn collega’s in één lijn met uit de kast komen. Dus pers ik die drappige cafeïne door mijn strot.
Eenmaal weer aan de gang trillen mijn handen van de koffie. Ik smeer een stuk muur in van de w.c. en kijk in de pot. In hemelsnaam, waarom deed ik dat? Van koffie ga ik rare dingen doen. Henk heeft zojuist zijn Grote Boodschap doorgetrokken. Op de manier van Henk. Kort door de bocht met flinke remsporen. Ik slik en sta op om buiten frisse lucht te krijgen. Op de gang naar buiten zie ik een tegeltje hangen. Het tegeltje hangt heerlijk simpel met een spijkertje aan de muur. Leef je droom, droom niet je leven, lees ik verwonderd. Met ouderwetse Delftsblauwe krullen eromheen. Ik zucht en toets het nummer van mijn pa in op mijn mobieltje. Want dit was de duppel, ik neem ontslag.
(uit mijn archiefje; maart 2008)
11 reacties
troubadour · 20 augustus 2014 op 08:04
De zoon is niet uit het goede hout gesneden. De meesten doen er ‘s-avonds nog een klusje bij. Op een uitstekende wijze weergegeven hoe sommige zoontjes de trots van vader weer teniet kunnen doen.
Dees · 20 augustus 2014 op 11:17
Alsof zoon’tjes’ de plicht hebben de dromen van hun vader te leven.
Maar goed. @de column: mooi gedaan! En ik moet ook zeggen, ik begin een heel scala aan karakters te verwachten van jouw hand (ik zeg bewust niet typetjes, want daarmee doe ik ze tekort). En dat vind ik erg leuk, verfrissend en origineel. Laat ze maar uit je pen rollen!
troubadour · 20 augustus 2014 op 12:34
De droom van vaders gaat soms verder dan hun eigen horizon reikt.
Meralixe · 20 augustus 2014 op 12:29
“uit uw archiefje maart 2008”
Dan kunnen er inderdaad nog veel personages volgen. Leuk maar een klein nadeel is dan wel dat er, ondanks dat er al een zekere kwaliteit aanwezig is er ook eventueel geen sprake zal zijn van groei. En, die is er om echt door te breken toch wel nodig hoor. Ook nu zitten er enkele ondoordachte onwaarschijnlijkheden in zodat de column een beetje geforceerd over komt.
Welke? Zal men mij vragen. Natuurlijk kom ik dan deels bij de eigen interpretatie terecht en kan men het ook muggenziften noemen maar ik kan me bijvoorbeeld maar moeilijk voorstellen dat men op ’t WS gaat terwijl men er ook aan ’t werk is. Is dat dan belangrijk? Ja, in de schrijverij is dat belangrijk. 😕
troubadour · 20 augustus 2014 op 13:18
Ja Meralixe, het is geen muggenziften, de details moeten kloppen. Is een bilspleet wel behaard, vroeg ik me af. Een bilspleet hé.
Cementlucht maakt absoluut niet high.
Inderdaad, je gebruikt geen wc midden tussen het werk.
Dat de ‘r’ dan in ‘duppel’ ontbreekt, stoort me totaal niet.
evil-ine · 20 augustus 2014 op 13:25
Ooit zag ik een behaarde onderrug en dat liep over in de bilspleet, ik heb geen haren geteld of foto’s gemaakt. Goh een spelfout dat is zonde… Over dat toiletbezoek; het was net koffiepauze en dan lijkt mij dat men even naar het kleine kamertje gaat. Maargoed, misschien wat geforceerd net als high worden van cementlucht dat blijkbaar niet kan. Weer wat wijzer, bedankt!
johnnybackseat · 25 augustus 2014 op 21:39
:yes: ik vond het een mooie column. Trek je er maar niets van aan…BAM
evil-ine · 20 augustus 2014 op 13:21
Ten eerste dank voor de reactie, je bent scherp en dat is goed! Je geeft goede feedback.
Ten tweede, ik heb tussen 2008 en 2014 een hele rottige periode achter de rug waarin ik helemaal niks geschreven heb. Dus het voelt voor mij als een comeback en er zal eventueel wel sprake zijn van groei. Het is voor mij een hele stap om weer te gaan schrijven, er komt vanalles los in dat schrijfproces. Dus niet zichtbaar voor de lezer maar wel een ‘groei’ voor mij…Ik heb ook niet eerder gepost op internet dus alle reacties doen heus wel wat met mij.
Ten derde, de bouwvakkersbranche is toch wat minder ‘subtiel’ in de omgang. Ik heb zelf meegemaakt dat zij wel degelijk gewoon van het toilet gebruik maken tijdens de dienst. 😉
Maar dat geforceerde dat je benoemt, daar had ik ook al gedachten over en ben het wel met je eens.
Mien · 20 augustus 2014 op 14:11
Ik moest zelfs poepen tijdens het lezen van de column. En als je moet, dan moet je. Intussen heb ik ook maar meteen azijn gezeken. Hoef ik dat hier tenminste niet meer te doen.
Ik heb op Lowlands mensen bedwelmd gezien onder mindere luchten dan van cement. Snuiven en ruiken is iets zeer persoonlijks. Alles kan. Ik vind het een leuke en goede column. Ik ben er wijzer van geworden en dus ook gegroeid. Dat kan blijkbaar met ouder werk en met commentaar op ouder werk. Kortom goed gedaan. Ik wens je nog veel groeistuipen bij ColumnX en ook op, in, onder, tussen of achter het internet. Waar internet staat mag je ook papier lezen. 😉
pally · 20 augustus 2014 op 17:49
Ik vind deze column onder andere leuk, omdat ik hem ruik, Evil-line.
Ik hou van zintuigelijke waarnemingen in columns of boeken.
Dat cement niet werkelijk high maakt, vind ik helemaal niet van belang. Waarom zouden stukjes moeten worden getoetst op hun waarheidsgehalte? Lekker fantaseren, als het zo uit komt. Enne, poepen moet je gewoon, onder het werk of niet.
Ben benieuwd naar je volgende. Handig, die voorraad en n.a.v commentaar hier, kun je ze lekker ‘bijpunten’
trawant · 22 augustus 2014 op 15:53
Leuk dat je de invalshoek van de zoon kiest en het eurekamoment bij het tegeltje vind ik ook mooi gevonden.
En die poeperij, ach er wordt in verhalen al veel te weinig gepoept en geplast dus deze remsporen zijn mooi meegenomen.
Write on..!