Terrine Manson

De hele nacht heb ik al delen van het kerstdiner klaar liggen maken. En wel bijna steeds hetzelfde ‘voorgerecht, wat dan ook nog zwaar mislukt is. Zelfs het ontbijt wil er daarna met geen mogelijkheid meer, in vanochtend. Tja, logisch, door het repeterend droommatig proeven van die mislukte terrine van kip en gehakt.
In de keuken bevrijd ik bij gebrek aan eetlust, alvast maar de arme kerststol uit zijn benarde doos. Onder het cellofaan ontdek ik zó’n dik pak poedersuikersneeuw, dat een klein langlaufertje er met twee satéprikkers fantastisch op vooruit zou kunnen komen. Het spul plakt ook nog sterk vast aan de bovenkorst. Vroeger kreeg je er hier en gunter nog een los pakje poedersuiker bij, dat je zo in de pedaalemmer in kon mikken.

Het laatste nog ongebruikte schuursponsje brengt uitkomst: Ik schuur de laag ’poedersneeuw’ er behoorlijk hardhandig vanaf. Dat de bovenkorst daar een wat antiekerig uiterlijk van krijgt, deert mij niet. Zo doen ze het met meubels toch ook vaak, tegenwoordig? Zo, die kan in een plastic zak, want het cellofaan scheurde al meteen toen ik er naar keek.
De rest van de ’terrine Maison’, (de spellingscontrol suggereert “Manson’). Oké dan, Meneer Spelling: ‘de terrine Manson’ waar ik droommatig al misselijk veel van heb geproefd, laat ik voorlopig maar ingepakt in de koelkast staan, die wil ik even nog niet ontmoeten.

Dan nog maar wat andere zaken voorbereiden. Ik constateer dat de ovenpatatten van zoete aardappelen al voor 21 December gegeten hadden moeten zijn. Bij het winkelen had ik geen leesbril bij me. Maar daar zie je vast niks van als ze bruin zijn.

En elke keer maar weer langs de al uitnaaldende kerstboom lopen (nee, Meneer Control, dat is nou lekker gewoon een eigen woord), die ik graag een duw zou willen geven, maar dan kiepert al het lelijke moois er uit. Boven de ingang van kamer naar keuken hangt een bosje zieltogende mistletoe. Was in de uitverkoop bij de bloemenboer. Het er onder door lopen inspireert bepaald niet tot echt goeie zoenen en omhelzingen.

Wat zalig toch, Kerstmis, dat feest zou je toch voor geen goud willen missen?

Fijne dagen…