Thriller. De man zei niets dan alleen “mijn zwager wordt slap”

Proloog

Ergens in Nederland, 17 juli 2016
De vuistslag, recht op haar gezicht, zag zij in een fractie van een seconde. De pijn was intens. De val naar een schijnbaar bodemloze diepte, kwam als slow motion beelden op haar netvlies. Beelden zonder kleuren. Zwart witte flarden met bewegende lippen, van mensen die naar haar keken. Beelden die ongrijpbaar zijn.

Amsterdam, 17 juli 2015
De gordijnen van de slaapkamer werden in een beweging open geschoven. “ Het wordt een mooie dag!” zei ze hardop. Geen reactie uit het bed achter haar. Ze hoorde het licht snurkend geluid van een man ,die als “one night stand” eigenlijk het beroep van stand-up komediant heeft misgelopen.
Tijden het passen, maakt hij grapjes. Grapjes die er niet toe doen maar wel op haar lachspierenwerkten en een bulderende lach opleverde.

De man zei niets, dan alleen “mijn zwager wordt slap”. Passen!, haar woord voor vrijen had ze zelf bedacht toen ze net verkering kreeg en in het pashokje de beginselen van het intiem zijn wilde ondergaan.”Spannend, laten we het hier doen. Ja, toe nou, doe je broek naar beneden”

“Mijn zwager”. Natuurlijk wist ze wat hij bedoelde, maar deze omschrijving van de penis had ze nog niet gehoord. Ja, penis, piemeltje, piemelmans, mijn enige vriend die aan mij hangt, pik en slurf, tampeloeres of gewoon lul, dit soort benamingen kende ze al sinds haar laatste relatie op de spreekwoordelijk klippen was gelopen.

“Dat werd tijd meisje” In de auto, onderuitgezakt ging de man rechtop zitten. De man, wachtte tot er werd opgenomen en langzaam kwamen de woorden uit zijn mond: “Wakker, 09.23 uur, ze is niet alleen” Hij hoorde alleen een diepe zucht en de verbinding werd verbroken.

(wordt vervolgd)