Trekken

Via continue overdracht van erfelijk materiaal zijn we allemaal verbonden met de oermens en daardoor met elkaar. Hadden onze stamouders de tegenwoordigheid van geest gehad om een kettingbeding vast te stellen dat iedere volgende generatie verplichtte een bedrag in de geldende muntsoort aan hun verwekkers te betalen, we waren vermogend geweest. Het is opmerkelijk hoe we, ondanks het spuitgegoten sjabloon, van elkaar verschillen. Geen twee mensen zijn hetzelfde. Dat is maar goed ook: hoe kom je in vredesnaam je dag door tussen uitsluitend klonen van jezelf? Geen enkel benul van mooi en lelijk, lief en gemeen of dom en intelligent. Het is de ideale wereld voor een leven zonder gedoe. Daar is toch geen reet aan – die zijn ook allemaal identiek. Verscheidenheid vormt de mens, door de confrontatie met elkaar en met hun verleden. Adoptiekinderen worden vaak pas gelukkig als ze weten dat hun eerste slaapplek niet de MamaLoes wieg in Blaricum was, maar een wasmand in een bordeel in Bogotá. Daar vinden ze aansluiting met de hun samenstellende delen. De emotie is logisch: de meest prangende vraag kunnen ze loslaten: wie ben ik? Dat geldt niet exclusief voor weggegeven nakomelingen. In het televisieprogramma Verborgen Verleden gaan bekende mensen op zoek naar hun voorgeslacht en raken evenzeer geëmotioneerd als ze ontdekken dat er adel, vrijheidstrijders, slavenhandelaren, lichtekooien, vluchtelingen, arme sloebers of gespuis in hun stamboom opduikt. Ik heb het op eigen kracht geprobeerd en kom niet verder dan boerenknechten en dienstmeiden. Dat zijn ook prettige alibi’s voor huidig gedrag!

28 oktober 2017  #BinnenDoorDenker