Uitsterfgolf

Op zondag is het aangenaam ontwaken met het VARA radioprogramma Vroege Vogels. Ik volg dat al sinds de natuur ons is gaan opvallen. Passende muziek laat de onderwerpen over natuur en milieu – is dat geen tautologie? – als laxeermiddel het ledikant inglijden. Enthousiaste luisteraars participeren door via de “fenolijn” te melden dat ze een kakkerlak hebben zien schijten, schaamluizen gefilmd bij het copuleren of een tamme rode haan in het wild gespot. Hoogtepunt van afgelopen zondag waren de orgastische kreten van enkele vogelaars die een steppekiekendief zagen vliegen. Deze verdwaalde roofvogel had de kale Groningse grond waarschijnlijk voor de woeste Russische steppe aangezien en daar, in alle mediastilte, vier kuikens grootgebracht. De column van net na half negen werd uitgesproken door Jelle Reumer, hoogleraar Vertebrate Paleontology, en daarna weidde hij uit over de zesde uitsterfgolf. Attentie dus! Het gaat hier niet om een nieuw type van Das Auto, hoewel er wel een verband is. Voor de zesde keer in de geschiedenis van de aarde sterven soorten in hoog tempo uit. Nu eens niet door vulkaanuitbarstingen of een meteorieteninslag, maar door ons: de mens. Wij zijn zeer succesvol in reproduceren en maken de anderen het leven te zuur. Overigens schijnt het zo te zijn dat 99,9% van alle soorten die ooit voorkwamen op aarde, ook zijn uitgestorven. Dan voel je je niet zo alleen. Statistisch gezien gaan we er zelf dus ook aan. Probleem opgelost. Als het zover is, hoor ik het wel. Via de fenolijn. Van Letty Kosterman.

22 juli 2017