Vergeten leven

Hebben planten gevoelens? Kunnen ze pijn en emoties ervaren? Alles wat leeft en groeit, kan ook kan sterven. Planten zijn daar geen uitzondering op. Hoe je het ook bekijkt, een plant is een levend organisme. Anders dan een baksteen of een handjevol grind. Planten communiceren op verschillende manieren. Bijvoorbeeld met hun uiterlijk. Maar ook met geuren en in gevaarlijke situaties zelfs met gif. Daar is een bepaalde vorm van intelligentie voor nodig, toch? Planten geven minuscule elektrische signalen naar elkaar en hun omgeving via bladeren, wortels en stengels. Onzin …? Wetenschappelijk onderzoek bewijst het tegendeel.

Als humaan mens zijn we van mening dat iedere vorm van leven gerespecteerd dient te worden. Vegetariërs hebben de overtuiging dat een dier recht heeft op een ‘humaan’ leven. Het zijn intelligente wezens die plezier, pijn, angst en andere emoties kunnen ervaren. Ik ben het daar volledig mee eens. Ik neem ook wel eens een suikerklontje in plaats van biefstuk. Vallen planten dan buiten deze categorie? Denk eens na over een komkommer, waar de huid eerst met een dunschiller wordt bewerkt om vervolgens talloze malen over een guillotine te worden gehaald. Pure marteling! Gooi eens een handjevol spinazie in een wok en kijk hoe het sterft in olie van honderdtachtig graden. En wat te denken van een appel die eerst gevierendeeld wordt en daarna meedogenloos van zijn ingewanden wordt ontdaan! Waarom groeien tulpen door als ze in een vaas worden gezet? Een krampachtige reactie van een bloem in doodsnood! Een laatste stuiptrekking vóór het levenslicht dooft.

Af en toe maak ik een wandeling in een nabijgelegen bos. Doorgaans pauzeer ik halverwege even bij een oude kastanjeboom. Ik wens hem altijd goedemorgen en vraag toestemming om een moment te mogen leunen. Het is een warme dag. Ik neem een slok water, kijk om me heen en geniet van de stilte.
“Kun je even iets opschuiven, je zit op een gevoelige plek,” bromt de kastanje.
Ik verontschuldig mij en kies een andere positie. Ja, beste lezer, geloof het of niet, maar deze boom leeft én communiceert, net als een komkommer. We hebben vaak interessante gesprekken. Onlangs hadden we het over het gebrek aan respect voor vegetatie. Hij vertelde over de kwellingen die hij in zijn leven al had ondergaan. Blikseminslag, verliefden die met messen hun namen in zijn bast kerfden, plassende wandelaars. Nee, dan was een krop sla beter af, althans volgens hem. Een kort maar zonnig leven en sterven in een met liefde gemaakte dressing leek hem ideaal in plaats van honderd jaar folteringen te ondergaan.

Zijn ontboezeming stemde mij tot nadenken. Ik besloot die avond een stamppotje te maken van oude zeeklei, gegratineerd met geschaafde mergel en op smaak gebracht met zilverzand. Absoluut geen verkeerd gerecht! Maar morgen toch liever een stukje vis met worteltjes.