Voetbalwedstrijden bespreken op werk

Naakt met een bebloed hoofd in een sloot liggen, terwijl er een mix van kots en stront op je piemel ligt is ook niet alles, zei een wijs man ooit. Die wijze man was ik, nadat ik na een black-out weer existent werd. Ik klom uit de sloot en struikelde over een boomstronk die mijn muil tegen een steen worp. Ik verloor drie tanden en voelde bloed uit mijn muil stromen met een vaart waar de gemiddelde waterval de hik van zou krijgen. Huilend liep ik door het bos op zoek naar een pad waar enige menselijkheid geen zeldzaamheid was. Na een half uur lopen kwam ik op een pad met mensen terecht. Mijn vierde tand was ik ondertussen kwijt. Het was al ochtend. Ik klampte een blonde vrouw aan. ‘Geef me hulp,’ kermde ik. De vrouw belde 112 en we waren onderweg naar het ziekenhuis. ‘Hoe is dit allemaal zo gekomen?’ vroeg de enigszins knappe blonde vrouw, die ik een 8.5 zou geven, aan mij. Ik begon mijn verhaal, terwijl er nog een tand uit mijn muil floepte.

Eens floepten we allen uit de vagijn van een moeder. Eens gingen wij onbezorgd spelen en dachten we dat de wereld oneindig was. Eens beseften we dat het leven eindig was. Eens werd deze sterfelijkheid meer benadrukt. Eens werden wij adolescent en moesten wij ineens keuzes maken over de toekomst. Eens beseften we dat die druk te groot was. Derhalve stonden we op de dansvloer om hieraan te ontsnappen. Badend in het zweet van de warmte in de club en een teveel aan drank. Hopend op een beetje liefde van het andere geslacht. Kortstondige liefde die zich meestal uitte het zich in een betekenisloze tongzoen, waarna de vrouw weer wordt teruggeroepen door haar slutshamende vriendinnen. In het beste geval uitte het zich in een one night stand.

‘Zullen we samen gaan?’ zei de man dan ‘Ja, is goed,’ zei de vrouw . Ze liepen naar buiten. De man opperde, ervoor ze naar haar huis zouden vertrekken, om nog even een eierbal te halen bij de plaatselijke friettent. Eens zal er een nieuwe generatie zijn die zich ook afvraagt wat ze op de wereld doen. Eens zullen ze hetzelfde patroon herhalen, terwijl wij, de andere losers, worden weggevreten door wormen of uitgestrooid liggen op een plek naar keuze. Bij de plaatselijke friettent werd de man lastiggevallen door een boze jongen. ‘Waarom kijk je zo naar mij, flikkertje?’ etaleerde de boze jongen. De man was verbaasd ‘Ik kijk zo naar iedereen. Dit is mijn standaard gezichtsuitdrukking; sinds wanneer moet een mens zich daarvoor verantwoorden? Als we geen ogen zouden hebben om mee te kijken naar onze omgeving, welk doel dienen de ogen dan?’ De vrouw had de eierbal ondertussen uit de muur gehaald, omdat de man een alfa was en van dirigeren hield. ‘Waarom doe je zo wijs?’ vroeg de jongen aan de man. ‘Denk je dat stoer bent door zo wijs te praten?’ Hij stroopte zijn mouwen op en wilde de man een hoek op zijn neus geven. Hij mistte echter en zijn vuist ging dwars door de trekautomaat in een bamikroket. ‘Wil je een beetje spermasaus bij je bami?’ lachte de man, terwijl hij vertrok met zijn one-night-stand.

Eenmaal bij de vrouw haar huis aangekomen, besloot de man zich van zijn beste kant te laten zien. Hij greep haar fladderschaamlippen tussen zijn wijsvinger en duim en trok haar naar het bankstel, dat hij tijdens de entree toevallig had waargenomen. De vrouw was overigens 48 en had al zes kinderen gebaard. Deze waren allen ontnomen door de kinderbescherming. ‘Omdat mijn ex-vriendje Roy het soms op de heupen had,’ zo had zij de man giechelend verwittigd van de oorzaak.

Ik was inmiddels aangekomen bij het ziekenhuis. De knappe blonde vrouw luisterde vol bewondering naar het relaas. ‘En toen? Jullie waren op de bank bij haar? Vertel verder, Godverdomme!’ Er floepte nog een tand uit mijn mond en de tranen rolden over mijn wangen. Ik ging verder.

‘STOP HET IN MIJN REET, GODVERDOMME GEILE BEER.’ gilde het wicht, terwijl het kutvocht uit haar uitgeflapte schaamlippen droop. – ‘Huh? Over welke geile beer hebben we het? Dat teddybeertje dat daar staat? Of ben ik de geile beer en hanteer jij een koosnaampje, zoals men het in de volksmond zou noemen?’ – ‘Ben je helemaal betoeterd?’ gilde het wijf terwijl ze met haar nagels mijn nek openkrabde. ‘Stop het erin, Godverdomme?!!!!’ – ‘Ooh, je bedoelt mijn piemel?’ vroeg ik, Terwijl het bloed uit het openkrabde vlees naar beneden stroomde. ‘Ik heb liever niet dat je mijn pielemans aanspreekt met een, neerbuigend, betekenisloos onzijdig lidwoord. Daar wordt Diederick niet hard van.’ – ‘Stop Diederick erin!’ gilde ze. Ik stopte Diederick in haar pronte reet en begon te neuken. Ik werd misselijk van de snelle bewegingen en kotste over dezelfde pronte reet, waarin Diederick zich momenteel bevond. Ik zag iemand met een knuppel op me af lopen. Alles werd zwart.

‘En toen kwam ik in een sloot terecht en ontmoette ik jou.’ Ik werd op een ziekenbed naar de spoedeisende hulp gebracht. Al het gevoel was uit mijn lichaam. ‘Je gaat sterven,’ hoorde ik de arts nog vaag etaleren. De blonde vrouw klom op mij en begon te rijden als ware het een paard in paniek. Ik kwam klaar en werd wakker. Mijn vriendin lag naast me. Ze ontwaakte. ‘Ik had net echt een superkutdroom over een verhaal dat eindigt met een cliché waarin alles een droom blijkt te zijn,’ zei ze tegen mij. Ik stond op en ging eten klaarmaken voordat ik ging werken. Er moest tenslotte brood op de plank komen. Eens zal het voedsel op zijn en het leed niet meer bestaan, want zonder voedsel geen existentie. En zonder existentie geen leed. Op kantoor besprak ik de voetbalwedstrijd van dag ervoor.