“Dolf, wat heb je gedaan? Je snor is gevlogen, ook geen gezicht!”
“Houdt je snavel Hermann, ik had geen andere keus. Die kleine snotaap noemde dit beestje direct bij de juiste naam, de situatie mag niet erger worden dan hij al is, uiterste discretie is nu noodzakelijk.” Verbolgen kijkt Hitler rond in zijn nieuwe onderkomen. Al zijn plannen in duigen. Nog maar net zat hij vol trots voor een dubbeltje op de eerste rang in het adelaarsnest van de dierenwinkel. Van daaruit wilde hij dicteren over het bonte dierde rijk van de goede zaak, komt die tante met een blaag binnenzetten om hem samen met zijn luchtmaarschalk af te voeren naar een of ander ‘zigeuner’kamp alwaar hij nu vleugellam achter de tralies zit. Hoe kon hij zich uit deze benarde situatie redden?

Hitler recapituleerde de gebeurtenissen van de afgelopen dagen. Op onregelmatige tijden werd er zomaar een jas of doek over de kooi gegooid. En soms werden ze hotsend en botsend in de kooi, door dat kutkind, van het kastje naar de muur gesleept. Maar Hitler was niet van zijn stok te brengen en kende de wetten van de psychologische oorlogsvoering als geen ander. Geduldig wachtte hij zijn kans op ontsnapping af. Want af en toe waren die er. Op momenten dat het deurtje van de kooi werd opengedaan en er een beschuldigende vinger naar binnen werd gestoken waarop ze moesten gaan zitten. Typisch Hermann nam gewoon de hele hand. Adolf hield zich stil, hij zat te broeden en te wachten dat hij kon toeslaan. Maar daar kon hij Hermann goed bij gebruiken.

“Een kaart in de juiste schaal zal ons geen windeieren opleveren. Hermann, als jij je een volgende keer weer aan die hand vergrijpt, vlieg je uit om de omgeving te verkennen.”, beveelt Hitler op onderdrukte toon. Hun kooi is ook zo gehorig en de doek dempt zijn geluid nauwelijks.
“Je kan er naar fluiten, met mijn verknipte vleugel ben ik nog lang niet op juiste sterkte en daarbij heb ik nog niet voldoende vertrouwen bij onze gijzelnemers.”, protesteert Hermann. Maar zijn angst is onmiskenbaar als de rillingen over zijn rug lopen terwijl hij in bad zit.
“Beféhl ist beféhl!”, tettert Adolf, “Denk dan ook aan je gewicht, jij met je corpulente lijf. Ik stuur de Jappen nog eens achter je aan om je in de pan te hakken, nazi Göring!”, voegt hij daar zonder mededogen furieus aan toe.
“Okay Dolf, maar mogen het de Chinezen zijn die een gerecht naar mij vernoemen?” zwicht Hermann ongemakkelijk maar ook immer denkend aan zijn eigen faam.

De volgende morgen was hun kans al daar. Hermann stond net met andermans veren te pronken voor de spiegel toen het circus weer begon en de gordijnen werden opgehaald. Als een luchtalarm blèrde dat verschrikkelijke joch de twee vreemde vogels goedenmorgen toe waarna de deur van de kooi werd geopend. Angstig maar zo parmant mogelijk huppelt Hermann naar de opening. In stereo wordt hij bemoedigend toegesproken en met een laatste Hup gooit hij zijn lot in de handen van de vijand. Door een onverwachte beweging van de jongen omklemt Hermann de vinger verstijfd van schrik. Voor hij het weet, zit hij hoog verheven in de kamer.
“Spring dan, verdomme!”, sist Hitler. Maar Göring komt juist tot ontspanning terwijl hij zich nog ontdoet van enig overtollig gewicht. Van schrik trekt het jong zijn hand weg en Göring valt van zijn voetstuk. Dit was het moment voor Hitler om de vleugels te nemen en de vrijheid toe te fladderen. Met een open horizon voor zich kijkt Adolf nog een keer om, om te zien hoe Hermann weer gewillig in vreemde handen is gevallen. Wanneer had hij dat eerder meegemaakt? Toen was het ook al zo’n lafaard.

“Jij weet je toch ook altijd weer in de nesten te werken Hermann maar ik zie je wel een keer op Gran Canaria!” schatert Hitler waarna hij in volle vaart als een blinde vink tegen het venster kwakt en zich weer een hersenschudding vliegt.

Categorieën: Reactie columns

16 reacties

Mien · 11 november 2008 op 19:31

King Arthur out of the castle and cave …

Goede reactie column, wat dan dan ook mag

zijn … ?! 😕

Mien

arta · 11 november 2008 op 19:43

Zelfs na meerdere malen lezen, blijf ik dubbele bodems ontdekken. Dít is gewoon zó goed geschreven!
[quote]nazi Göring[/quote]
Om (onder andere) deze lag ik helemaal blauw!!

Erg leuk trouwens om te doen, dit duet!

@ Mien: Nouja, zeg!!! Mien, queen of the duo’s herkent een levensechte duocolumn niet??:-D

pally · 11 november 2008 op 20:01

Het vroeg wat meer leeswerk dan één keer, King, om alle half verborgen woordspelingen te ontdekken in deze column. Maar deze is dan ook vanuit vogelperspectief geschreven en dat vergt gevederde inleving. Het kan zelfs zijn dat ik nu voortaan vleugels ontdek in mijn nazi ‘gurring'( zie de puntjes niet).Grappig geschreven, zo in combi,

groet van Pally

Mien · 11 november 2008 op 20:22

@ Arta & King Arthur

Warempel een duo-column in twee stukken gehakt na de deadline.

Ik ben apetrots gelijk een pauw op een Duitse onderzeeboot … jawohl …

Nogmaals, ik heb genoten van dit vogelcomplot …

Maar waar staat in hemelsnaam de rubriek ‘Reactie columns’ voor?
Wie heeft deze rubriek wanneer in het CX-leven geroepen?
Waarom zijn de duo-columns in deze rubriek terechtgekomen?

Graag reactie :hammer: of moet ik de Redactie weer lastigvallen! 😉

Mien

edit: heb het antwoord al gevonden, gewoon terug naar de bron anno 2002 > [b][url=http://examedia.nl/columnx/modules/news/article.php?storyid=33]Reactie op Jomanda’s tampon[/url][/b]

Mup · 11 november 2008 op 21:25

Thema hetzelfde, maar dat is dan ook alles, klasse jullie duo-ers!

@Mien, bedankt voor het opzoeken, bespaart me weer een hoop :pint:

Groet Mup

Ma3anne · 12 november 2008 op 01:36

Lees ik hier een artariaanse verteltrant?

Grappig tweeluik zo. Inhoudelijk een doldwaas verhaal.

Puntje van kritiek: de een na laatste alinea begin je ineens in de verleden tijd om daarna weer in tegenwoordige tijd over te gaan. De andere puntjes noem ik even niet. Daar mag je wel naar vragen als je wilt. 😎

pepe · 12 november 2008 op 07:50

Mooi Arthur deze reactie- of duo-column.

Heel knap geschreven, ik had zelfs even het gevoel je een medebewoner was in het huis van Bram en zijn mam. Zo goed ingeleefd.

Geweldig goede afsluiting, ik zit nog na te gniffelen. :wave:

SIMBA · 12 november 2008 op 08:24

Geweldig! Jullie moeten echt vaker “iets” samen doen!

lisa-marie · 12 november 2008 op 10:15

Leuk om het zo vanuit het perspectief van de vogels te lezen.
Prachtige woordspelingen,zinsspelingen en door de juiste sfeer wordt ik helemaal mee genomen.

Of je het nu een reactie column,duo-column noemt ik vindt dit tweeluik geweldig mooi 😀

Dees · 12 november 2008 op 10:28

Ik vind het persepectief creatief en origineel, de woordspelingen een beetje overmelig hier en daar. Iets minder was meer geweest.

KingArthur · 12 november 2008 op 12:43

Dank voor de reacties en Mien dank voor het opzoeken van de oorsprong van deze rubriek. Het was mij ook niet duidelijk waar deze rubriek voor diende maar zowel Arta als ik hadden nog niks onder deze noemer ingezonden, vandaar deze keus.

Ma3, tijden hè, je weet het ik haal dat nog wel eens door elkaar ofschoon dit wel nog besproken is. Mijn vraag: is dit nu werkelijk fout of niet ‘mooi’ voor een lezer? En die andere foutjes ik denk een vermoeden te hebben. Heb er zelf na insturen nog een paar verbeterd.

DreamOn · 12 november 2008 op 12:54

Knap gedaan, deze column King, heel veel mooie woordspelingen.
Maar je hebt je volgens mij niet aan je eigen principes gehouden qua lengte van je column!
Prima, principes zijn er, om er zo nu en dan van af te wijken!

Groetjes DO.

Prlwytskovsky · 12 november 2008 op 19:17

Nasi Göring en uncle Adolf …., wat een schitterend stel als input voor dit cynische schrijfsel. Met plezier gelezen.

Maar wat betekend de afkorting “Hitler”?

Het-Indische-Leger-Eet-Rijst.
Maar die “T” dan?
Die drinken ze erbij!

En wat betekent de afkorting “Hess”?

“Hitlers Eerste Strop”
en die tweede “S”?
“die komt nog!”
😉

KawaSutra · 13 november 2008 op 01:41

Ik heb me rotgelachen over de slotzin, ik zag het helemaal voor me. 😆

Een geweldige eeneiige tweeling, die van jou en Arta. Zeer origineel. Complimenten.

Nummer 22 · 1 oktober 2017 op 13:47

Geweldig! Hitler.. Hilfe Imbiss Tosti lass Esen rauchen! ? Heiß Essen Super Scheiße?

Sofort sofort… aufmachen aufmachten..
( de schijtlijster)

Mien · 2 oktober 2017 op 17:08

Volgens mij hebben we nu een rubriek Co-Column. En volgens mij zit ene Arta in de Redactie. 🙂 🙂 🙂
Een plus een is twee. Ik zeg: overhevelen.
Leuk om nog eens terug te lezen.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder