Vraagtekens

Wanneer je door rood fietst op een tandem, wie krijgt dan de boete? Ik vraag het mij al een tijdje af. De vraag valt in het niets met de verkiezingskwesties van afgelopen tijd, maar wie zegt dat een vraag bestaansrecht ontleent aan zijn importantie? Google weet het niet, dus speel ik met het idee om binnenkort de proef op de som te nemen. Grote kans echter dat ik tegen die tijd al tientallen anderen vragen belangrijker vind. Mensen hebben meer vragen dan antwoorden; meer problemen dan oplossingen.

Vragen in verschillende vormen en mate van relevantie. Waarom is Robijn Black Velvet wit? Hoe kan het dat Captain Iglo na twintig jaar nog steeds niet ouder is geworden? Waarom zijn er kinderen die honger lijden? Voor de hand liggende antwoorden willen we soms niet horen, terwijl het vaak stil blijft als er vragen van wezenlijk belang worden gesteld. Ik hoorde laatst dat Raymond Van Barneveld linkshandig is, maar zijn darts gooit met rechts. Ik vraag mij dan af hoeveel succesvoller hij was geweest wanneer hij al die tijd gewoon met links had gegooid.

Er zijn veel meer vragen waarop we het antwoord nooit zullen vinden. Bestaat God? Is onvruchtbaarheid erfelijk? Het zijn frustrerende vragen, die ons verward kunnen achterlaten. En dan te bedenken dat er ongetwijfeld onjuistheden zijn die wij ons hele leven voor waar zullen houden. Wat is het nut van al dat vragenstellen als er geen garantie bestaat op een bevredigend antwoord?

Uitersten in onze opvattingen verdwijnen wanneer men dichter bij de waarheid komt, zoals seizoenen vervagen zodra je de evenaar nadert. Ik geloof dat het verlangen naar antwoorden je dichter bij dat ware brengt. In deze filosofie blijft er één vraag over: wat is die waarheid? Ik weet het niet, en ik vrees dat ik nooit kennis zal maken met het antwoord. Laten we er echter nooit mee stoppen om onszelf dit af te vragen.