Ik heb een mening. Regelmatig. Tot ik weer iets anders lees. Dan wil mijn mening nog weleens veranderen. Eigenlijk vind ik het vrij prettig, om meerdere kanten te kunnen zien van hetzelfde verhaal. Dit maakt de boel niet zozeer eenvoudig hoor, maar wel een beetje menselijk.

Vrijheid willen we allemaal! En het is de moeite waard daarvoor te vechten, zegt men.

Helaas blijkt vrijheid voor de één, heel vaak te resulteren in de opsluiting van de ander. Of de uiroeing daarvan. Wat was de geschiedenis anders geweest wanneer de Hutu’s zich minder aangetast hadden gevoeld in hun vrijheid. En dat is met een mening net zo. Want sommige meningen zijn nog steeds behoorlijk gevaarlijk. En riskant voor de vrede. Misschien wordt vrijheid weleens verward met losbandigheid, en zijn we geen van allen helemaal vrij.

Wanneer we vechten voor vrijheid wint altijd de partij met de meeste macht. En dan is wederom de mening van de ander een bedreiging, dus niet meer zo vrij. Misschien is vrijheid een illusie, zolang we buren, familie, maar vooral belangen hebben. En misschien is dat helemaal niet zo erg. Misschien moeten we niet meer vechten voor vrijheid, maar leren leven in overleg. Dat deden we tenslotte toch al. En alle strijd heeft naar mijn idee vooral een hoop restricties opgeleverd. Want sinds de politiek en media ons gebrek aan mening niet meer respecteert, en wat we “vinden” zoveel belangrijker lijkt te zijn geworden dan dat wat er daadwerkelijk gebeurt, is de vrijheid ver te zoeken. Wat Jan op de markt, met camera in zijn gezicht en microfoon voor zijn neus tegen een verslaggever van RTL uitkraamt, daar denkt hij morgen misschien wel weer heel anders over. Maar in de kamer is hij al een voorbeeld. Stel je voor dat we allemaal een half jaartje helemaal niets vinden, behalve als we moeten stemmen. Ik denk dat ons kabinet massaal aan de drank gaat, of aan de groene thee met de broertjes van Bin Laden. Maar meer waarschijnlijk in overleg met Obama.

Dit is mijn mening, voor nu. Gelukkig hoef ik die niet te uiten. Mocht mij dat gevraagd worden, beroep ik mij op de vrijheid van meningsverzuim.

Dus.

Categorieën: Algemeen

10 reacties

troubadour · 16 december 2014 op 18:09

Wat een beauty van een titel! meningsverzuim of meningverzuim.
Ik hoop dat je hem zelf hebt verzonnen. Uit de column was veel en veel meer te halen geweest. Een beetje meer tijd in steken misschien? Wantrouw die media maar, da’s altijd goed!

Meralixe · 16 december 2014 op 19:03

Andermaal lijkt het thema me vrij groot om het zo maar in één column te behandelen. Bovendien smijt je vrijheid, illusie , vrede, bedreiging en nog meer zwaar beladen woorden danig door elkaar tot het op een gegeven moment een beetje begint te zoemen in mijn hoofd. 🙁
En toch kun je schrijven! :yes:

    Maria82 · 16 december 2014 op 22:36

    Ik zie het maar als een compliment, in elk geval bedankt voor je reactie!

arta · 16 december 2014 op 19:28

Ik vind hem echt leuk geschreven!
Lekker dik aangezet hier en daar.
De laatste alinea doet het hem. 😉

Nachtzuster · 17 december 2014 op 00:21

Op jouw eerste column heb ik niet gereageerd dus bij deze: Welkom!
De column an sich vind ik wat vaag en drijft in het ongewisse. Liever had ik een bepaald standpunt gelezen met daarover heen jouw (ongezouten) mening. Eens met troubadour dus dat er meer uit te halen valt. Hier en daar ook veel herhalingen van woorden wat voor mij minder prettig leest, maar dat je kunt schrijven zit er wel in. Op naar de volgende!

trawant · 17 december 2014 op 00:43

Eens een tijdje helemaal niets vinden. Geen getwitter en getweet
niet reaguren, geen korte lontjes.
Als dat de conclusie van je stukje is ben ik het helemaal met je eens. Het recht op meningloos.
Over de kwaliteit van je column hebben mijn collega’s boven al de juiste snaar geraakt.

Ferrara · 17 december 2014 op 12:50

Tja, zoveel hoofden, zoveel zinnen, met alle gevolgen van dien.
Ook in de reacties op je column klinkt het door.
Zie de kritiek als opbouwend bedoeld, zo is de gang van zaken op CX.

pally · 17 december 2014 op 12:51

Ik ben het eens dat je column veel van hetzelfde laat zien. Te veel herhaling werkt meestal niet zo goed. Het woord vrijheid wordt bijna als een mantra herhaald. Op zich mogelijk om te benadrukken, maar hier werkt het niet, denk ik. De inhoud vind ik sympathiek en realistisch. Dat vind ik er leuk aan. En schrijven kun je zeker.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder