Weerlieden

Hoe langer de hitte aanhoudt , hoe langer je de gezichten van de weermannen en weervrouwen, hierna genoemd, weerlieden, ziet worden.
Weerlieden houden niet van aanhoudende hogedrukgebieden. Daar zijn ze allergisch voor. Liever zien ze ons geteisterd worden door de ene na de andere aanstormende depressie, al dan niet komend vanuit de Azoren.
Weerlieden zien langdurig mooi weer als een bedreiging van hun baan. Weer voorspellen wordt overbodig als er geen variatie is.

Vorige week zag ik weervrouw Nicolien Kroon wanhopig zoeken naar regen op de weerkaart. Haar stem, die toch al lijkt op een tram die op roestige rails de hoek om scheurt, ging nu lijken op een krijtje dat over een schoolbord krast.
Weerman Reinier van den Berg zag ik de dag erna de vooruitzichten voor komende week uit zijn strot persen: ‘Morgen 29 graden, overmorgen 29 graden, de rest van de week ook 29 graden.’
Hij ging steeds moeilijker articuleren . Zijn gezicht op , het door hem zo gewenste, onweer.
Aan het einde van de voorspelling keek hij of hij vanuit het niets, met een dood varken op zijn rug, midden in een preek van een sensueel gereformeerde dominee in een kerk in Staphorst was geparachuteerd.

En dat snap ik ook wel. Weerlieden willen slecht weer verkondigen. Orkanen, stormen, overstromingen. Ze willen gevarencodes in alle kleuren van de regenboog uitschreeuwen.
Angstzaaien. Dat is hun core business. Dat geeft hen de zin in hun leven. Dat maakt hun werk onmisbaar.

Daarom moeten ze iets anders verzinnen. En dat zag ik gister. Toen begon een weervrouw over statistieken van weggelopen kinderen aan het strand. Ze vertelde monter dat er nog nooit zoveel kinderen waren vermist op het strand als dit jaar.
Lijkt mij niet zo gek als je elke dag naar het strand kunt gaan dit jaar.
Weervrouw denkt daar anders over. En ze heeft wel een punt, vind ik. Volgens weervrouw zitten ouders , ook aan het strand, met hun kop in hun mobieltje en laten hun kinderen van twee, ongestoord het water inkachelen.

Onderweg naar huis word ik aangehouden. Een man en een vrouw. Ze vragen wanneer het hier gaat regenen. Ze komen uit Qatar. ‘We hebben een regenvakantie geboekt,’ klaagt de man. Maar het is al twee weken droog….eh…’