ZEN (Zoektocht naar verlichting (1))

Heb ik een goede kant? Zeker. Heb ik een donkere kant? Zeker! Beiden geef ik de ruimte. Maar pas nadat ik twintig jaar lang op zoek ben geweest naar de zin van het leven. Of verlichting of hoe je het ook maar wil noemen.
Intussen , na vele jaren onderzoek, geef ik, naast mijn andere bezigheden, meditatielessen en ademhalingsadviezen etc. Daarnaast levert mijn donkere (meer absurde) kant ook een bijdrage (haha).
Vanaf nu zal ik verslag doen van mijn onderzoek destijds. Maar neem het vooral niet allemaal serieus. Dat doe ik zelf ook niet 😀

Veel boeken over spiritualiteit laten nogal wat vraagtekens achter. Maar er is meer. Er blijken zelfs onnoemelijk veel tegenstrijdigheden te bestaan in de wereld van de spiritualiteit.

Intussen heb ik veel spirituele boeken gelezen en ik schrik van de hoeveelheid tegenstrijdigheden daarin. Wij houden het in dit kader bij één tegenstrijdigheid: in het boek “Cursus in wonderen”, wordt beweerd dat alles een illusie is. Niets wat je waarneemt is echt. Het is slechts een soort droom. Meer niet.
Ergens anders in datzelfde boek lezen wij: creëer empathie voor je medemens. Vergeef jezelf en anderen. Dat laatste is tegenstrijdig met het eerste. Waarom zou je in God’s naam empathie kweken als alles toch maar een illusie is. Dat lijkt nergens op te slaan.

Daarom ging ik om meer te leren hierover naar een Meditatiecentrum met een zogenaamde “Goeroe” aan het hoofd daarvan.
Na binnenkomst vroeg ik de Goeroe naar die tegenstrijdigheden.
De Goeroe sloot zijn ogen en zei: “Als je moet vragen wat jazz is, zul je het nooit weten.”
Daar moest ik even van slikken. En ik vroeg voor alle zekerheid of hij mijn vraag wel had begrepen.
Weer sloot de Goeroe zijn ogen: “Als je moet vragen wat jazz is, zul je het nooit weten.”

Het begon mij te vervelen, dus antwoordde ik: “Ik zag onlangs iemand pissen in de Kalverstraat. Ik dacht: Is dit het einde van de beschaving zoals wij die kennen? Of is het gewoon iemand die pist in de Kalverstraat?”
De Goeroe opende zijn linker oog. Wijdopen! Alsof hij het in de ashram hoorde donderen. En fluisterde: “Ik ben ontzet over mensen die het universum willen ‘kennen’ terwijl het al moeilijk genoeg is om je weg te vinden in de PC Hooftstraat”.

Daar moest ik over nadenken. Wat was dit voor rare man. Ik bedoel, ik stelde toch een gewone serieuze vraag. Dus merkte ik op: “u bedoelt dus eigenlijk dat als iemand de kat uit de boom kijkt, dat dan de brandweer minder werk heeft?”
De Goeroe sloot zijn linkeroog en opende zijn rechteroog, zweeg even, en zei dan:
“De reden waarom engelen kunnen vliegen, is dat ze zo licht over zichzelf denken.”
Ik raakte intussen steeds meer ontmoedigd en merkte op: ’en nu, Goeroe? ik voel mij steeds meer ontmoedigd, wat raadt u mij aan?”
Goeroe sloot zijn rechteroog en zei: ”Moedig anderen aan.”

‘Ja hallo’, riep ik verontwaardigd. ‘Daar heb ik wat aan! Ik vraag gewoon aan u wat u van al die tegenstrijdigheden vindt in de spirituele wereld. Geef nu eens een normaal antwoord.’
Nu gingen beide ogen van de Goeroe open. Hij keek mij strak aan en zei: “Niemands mond is groot genoeg om het geheel uit te spreken.”
Ik zuchtte en stond op: ”Sorry dat ik u lastig viel met mijn eh…domme vragen.. U zult mij wel niet zien zitten, dus ga ik maar even staan.”
Nu lachte de Goeroe breed en tegelijkertijd vriendelijk: ‘Ga, beste man. En bedenk: hij die een vraagt stelt is maar een dwaas gedurende één minuut. Hij die niet vraagt, blijft een dwaas voor eeuwig.’

Ik dankte de Goeroe, voor tja…wat eigenlijk, en verliet het pand. Weer een ervaring rijker en een illusie armer. Hoewel…over dat laatste, daar ben ik nog niet helemaal uit..