Ik ben vandaag zo vrolijk. Zo vrolijk. Zo vrolijk ben ik lang niet meer geweest. Het is niet wat u denkt beste lezer. Neen, neen. Ben maar niet bang. Ik ga het niet meteen verklappen. Dat zou alleen maar zonde zijn. Het zou de spanning breken. Ik heb u nu nog bij de lurven lezer. U wilt weten wat mij zo vrolijk maakt.
Het komt niet meer zo vaak voor, ik weet het. Ook ik heb er last van. Aan het gebrek aan vrolijkheid. Laten we elkaar niet voor de gek houden lezer, laat ons eerlijk zijn. Er valt toch niet zo veel te lachen de laatste tijd. Voor het gemak neem ik de lach maar even als graadmeter. Hoewel, die natuurlijk ook triest kan zijn. Een boerenkiespijnlach. Van de boer die zoekt. Nee, die weg sla ik even niet in.
Ik kan me de tijd nog goed herinneren dat de lach, als graadmeter voor geluk, op therapeutische basis werd ingezet. Ja, schuif maar weer een stukje verder op het puntje van uw stoel lezer? Want nu wordt het persoonlijk. Althans dat denkt u. Wees maar niet bang. Het is weinig onthullend. Niet eens autobiografisch, wel biografisch, maar dan alleen voor alleman. Allemens. Sorry. Alleman, zo vrouwonvriendelijk.
Complete lachsessies werden er gegeven in de jaren negentig. Wie het hardst, leukst en langst kon lachen. En niet als wedstrijd hoor, nee, gewoon voor de lol en om er een stukje gelukkiger van te worden. Van de lach ja. Maar hoe heette die man nu toch alweer. Die dat lachfenomeen onder onze aandacht bracht. Ik kwam hem laatst nog tegen. Kan alleen nooit op zijn naam komen. Eureka! Jan zonder Vrees. Zo heette die. ‘Laat los die angst’, riep hij altijd. En nu nog. ‘En lach. Ja, ook in deze barre tijden. Koekenbakker’.
18 reacties
pally · 21 november 2014 op 12:59
Emile Ratelband, Mien?
Deze column doet mij geforceerd aan. De lezer wordt constant aangesproken en er zijn bovendien voortdurend woordspelingen, het te veel er van wekt bij mij irritatie op.
Mien · 21 november 2014 op 13:10
Als je het zo bekijkt valt er inderdaad weinig te lachen. Jammer.
Nachtzuster · 21 november 2014 op 17:11
Ik gok op Jan de Hoop. Leuke invalshoek, Mien. Wel eens met Pally wat betreft de woordspelingen. Soms denk ik; Kill your darlings. Aan de andere kant: Het is wel jouw manier van schrijven. 😉
Mien · 22 november 2014 op 13:05
Sorry Nachtzuster, maar het woordspelen kan ik maar moeilijk laten. Daarnaast ben ik niet zo goed in killen. 😉
evil-ine · 22 november 2014 op 12:49
Het onderwerp is leuk. Je spreekt de lezer aan op een manier die maakt dat ik mij erg gestuurd voel tijdens het lezen. Je probeert het toepasbaar te maken op velen maar door de aanspreekvorm voel ik mij in een keurslijfje gedrukt…
Mien · 22 november 2014 op 13:03
Hier kan ik wat mee. Je hebt precies de intentie van dit schrijven blootgelegd. De attendering op de lach, de vrolijkheid. Soms heeft de lezer sturing nodig. Als de schrijver het wil. Ha, ha. Thanx. :yes:
Ferrara · 22 november 2014 op 14:26
Ha, ha, Mien, soms heeft de lezer sturing nodig, laat er bij mij, uitgerekend nu in de kantlijn staan dat een goed sturingsprogramma ontbreekt. Als dat geen attendering op de lach is …
Ik ga mee wat betreft de woordspelingen, maar het hoort ook wel bij je.
Mien · 22 november 2014 op 18:44
Ik ben dan wel benieuwd welke woordspelingen storen …
Zoveel lees ik er niet terug. Of ik zie ze niet. Dat kan natuurlijk ook.
Ferrara · 23 november 2014 op 13:13
Mien wat mij betreft. De boerenkiespijnlach. Van de boer die zoekt.
En de derde alinea de zin vanaf niet eens autobiografisch tot en met zo vrouwonvriendelijk, het is allemaal veel woorden die niet veel toevoegen, maar ik snap ook wel dat je 300 woorden wilt halen.
Mien · 23 november 2014 op 15:04
Ik lees maar een woordspeling. De andere woorden die jij als woordspeling ziet worden in de tekst geklaard en zijn belangrijk voor datgene dat ik zeggen wil. Boer zoekt vrouw is geen woordspeling maar een verwijzing. 😉
Ferrara · 23 november 2014 op 17:45
Je antwoord herzien, zie ik. Ik vraag me wel af waarom je mij alleen die vraag hebt gesteld.
Mien · 23 november 2014 op 20:15
Antwoord herzien? Geen speciale reden dat ik jou die vraag stel. Pally kan / mag ook antwoorden.
Ferrara · 23 november 2014 op 21:30
Ik denk toch echt dat ik vanmiddag onder mijn reactie het woord helder heb zien staan. ?:-)
Mien · 23 november 2014 op 21:36
@Ferrara:
Dat klopt, het heeft er nog geen 15 seconden gestaan. Met dank aan lieve Edit. 😉
Maar met het bovenstaand antwoord moet je het toch echt doen.
Ferrara · 23 november 2014 op 21:49
Oké, helder 🙂
Mien · 23 november 2014 op 23:18
Die staat. 🙂
Mien · 27 november 2014 op 08:03
Het commentaar van opdrachtgever en schrijfcoach Hella Kuipers, waarvoor dank:
Wat mij betreft een nietszeggend stukje. Het maakt geen enkel punt. Ik zou zeggen ‘wees maar niet bang’ en ‘Van het gebrek aan vrolijkheid.’ Maar eigenlijk zou ik vragen: wat wil ik zeggen? Hoe zeg ik dat effectief? Is het een origineel en belangwekkend gegeven? En pas dan op publiceren drukken.
Mien · 27 november 2014 op 08:16
Jammer dat je het punt niet ‘gelezen’ hebt. Misschien heb ik het niet duidelijk (effectief) verwoord. Het zit er toch echt wel in. Jan zonder vrees is de sleutel. Er is moed nodig om te lachen in barre tijden. Vandaar de ontmoeting.
Ik heb gekozen voor ‘ben’ vanwege de alliteratie. Eens dat ‘van’ beter past dan ‘aan’. Meestal ben ik wel kien op dubbele woorden in een (kleine) zin. Maar deze had ik niet gezien. Thanx.
Het gegeven van Jan vond ik wel origineel. En ja, vrolijkheid en lachen zijn belangrijke gegevens. Zeker in crisistijd.