Marco was een vriend van mij.Toen ik jonger was, waren wij altijd samen.Samen op vakantie, samen ieder jaar naar het tennistoernooi.Samen voetballen.Waar ik was, daar was hij en andersom. Soms denk ik eraan om hem te bellen en zeggen:‘Hey, laten we wakker blijven tot de volgende ochtend.Laten we nog eens Lees meer…
Lieve vrienden, Als er een mooie dood voor mij in het verschiet ligt, laat het mij dan weten.Als je de dood hoort naderen, laat mij er dan niet voor weglopen.Laat het me ondergaan en laat me gaan. Op een dag zal de dood mij overwinnen.Ik hoop dat er dan een Lees meer…
Misschien is het veel te vroeg om deze blog te schrijven. Maar ik weet niet hoe het lopen gaat. We zijn elkaar al eerder kwijtgeraakt, heel wat jaar geleden.Dankzij een plotseling berichtje van haar, staat alles weer op z’n kop.Vanaf dat moment dacht ik aan hoe het toen ging, zo’n acht Lees meer…
Ik wil geen soldaat zijn, dat ben ik wel geweest.Ik wil niet langer meer schieten op mijn vijand.Ik wil geen bommen meer plaatsen.Ik wil niemand pijn doen, niet meer vechten.Geen gevechten meer.Ik wil niet langer meer een rekening vereffenen.Ik begrijp niet waarom deze oorlog gevoerd is.Het is niet mijn oorlog, Lees meer…
Ik gaf al mijn zuurstof weg, zodat andere mensen konden ademen.Ik gaf mijn geld weg en nu praten we niet eens meer.Ik heb kilometers gereden, maar zou jij hetzelfde hebben gedaan voor mij?Ik denk het niet. Ik bood je mijn schouder aan, om op te huilen.Ik beschermde je elke dag Lees meer…
