Op straat zie ik mijn eigen schaduw, terwijl ik loop naar de supermarkt.Ik zie de hoop erin.Ik vind het moeilijk om ermee om te gaan en daarom praat ik veel met een voor mij bekende Psycholoog.Gisteren was weer zo’n avond dat ik bij haar was.Zij analyseert mijn angsten en zij Lees meer…
Ik heb deze blog geschreven ter nagedachtenis aan jouw eigenzinnige glimlach.Ik heb dit geschreven voor degene die ik niet zal ik vergeten.Voor de ziel die is weggenomen en voor de rivier aan tranen die ik huil om jou. Dat ik je mis is alles wat gezegd moet worden.En ik weet Lees meer…
Ademen wordt steeds lastiger voor mij.Alles word bij mij neergelegd.Steeds meer eisen krijg ik waar ik aan moet gaan voldoen.Ik wil gewoon weten wanneer er wordt geluisterd naar jou.Maar zij willen weten of ik nog wel mezelf ben. En weet je, ik heb echt wel geleerd van mijn fouten die Lees meer…
Ik zeg misschien vaak de verkeerde woorden. Maar ik krijg je niet uit mijn hoofd. Maar die keren dat je mij ziet, dan krijg je mijn volledige aandacht. Bij het woordje ‘papa’ ga ik aan en ben ik er alleen voor jou. In jouw wereld werkt het anders dan de Lees meer…
Er is niemand die het hoort en die ziet hoe moeilijk het voor mij is als ik ons liedje op de radio hoor. Steeds als ik Uncharted, van Kensington hoor, hoor ik jouw stem tegen mij zeggen: ‘Papa, wil je All sensible words, All sensible hearts aanzetten?’ Want dat is Lees meer…
