Om vijf uur in de ochtend gaat mijn wekker. Mijn eerste gedachte is: o god, weer een dag vol stof, zware shag en instructies in een tenenkrommend dialect bij Tegelaer&Zoon. Helaas ben ik de Zoon. Als ik een meisje was dan zou ik tennminste nog op de administratie zitten van Lees meer…
Vorige week reden mijn vrouw en ik in een gehuurde Renault Clio van Valencia naar Granada, een tocht van zo’n vijfhonderd kilometer. Ik ben geen langeafstand rijder. Na elke flauwe slingerbocht leken de bergen meer en meer uit te groeien tot volwassen monsters, op ons neerkijkend, versteend in de tijd. Lees meer…
17-07-2014 Vanmorgen stapte ik in mijn fietspakje vrolijk de kazerne binnen, collega’s zaten al rond de koffietafel. Maar voordat ik ‘Goedemorgen’ kon uitkramen, kreeg ik al te horen dat ik weer mocht vertrekken. Op een andere kazerne had iemand zich ziek gemeld, daar hadden ze nu een man te kort. Lees meer…
Op de tafel lagen wel vijftig stukken papier. Formaat A4. Van woede had de schrijver alles uitgeprint. Waar had hij nu toch dat bewuste stukje opgeschreven? Wel tien keer had hij alle teksten doorgelezen, op zoek naar … Ja, als ie dat eens wist. Hij had het de afgelopen week Lees meer…
Het is prachtig hoe jij stil bent. De jonge ober heeft net onze bestelling opgenomen en staat nu, met zijn rug naar ons toe, nog wat op een briefje te schrijven. Even daarvoor vroeg ik je iets – eigenlijk niet eens iets bijzonders, dacht ik. Je denkt na. Ik voel Lees meer…
