Mijmerend over de tijd die eens was

Geen van mijn grootouders zijn meer in leven. Gelukkig heb ik ze wel alle vier gekend. Ik heb ze meegemaakt als hardwerkende burgers, traditioneel in mijn tijd. De opa’s waren hard aan het werk buitenshuis, om voor oma en de vele kinderen de kost te verdienen. Mijn oma’s bleven thuis, even hard aan het werk. Voor hen was hun gezin het belangrijkst. Er was geen internet, geen mobiele telefoon. Zelfs tv was niet altijd vanzelfsprekend. Het leven was overzichtelijk. Hoe zal dat voor ons zijn? Met een vriendin stel ik me voor hoe wij over veertig jaar tezamen in huize Avondrood vertoeven.

Shuffel door mijn muziekgeschiedenis

[b]Regelmatig word ik zo’n veertig jaar teruggegooid in de muziekgeschiedenis. Dat kan als je een 160GB iPod met veertienduizend liedjes en een bepaalde leeftijd bereikt hebt. Van het één op het andere lied duik je in een andere tijd en op een andere plek. Je denkt aan iemand die al jaren uit je hoofd is. Of weet je nog precies waar en met wie je was toen je de plaat voor het eerst hoorde. Gewoon even de tijdmachine in je hoofd aanzetten.[/b]

Muzikale Zoektochten

In de voortdurende zoektocht naar het beste wat muziek te bieden heeft word je soms geholpen door een vriend, tv, radio, of een onverwachts optreden. In dit geval werd ik naar de bron van mijn nieuwe ontdekking geleid door een button op de jas van Johnny Rotten.

Putdicht

In het diepst van mijn ziel ben ik geroerd.
Zomaar op een decembermorgen
In zalmroze en in groen.
Mijn maag voelt als een bodemloze put.
Is er iemand die mijn zwarte gaten vult?