From hell, with love..

Als ik zijn kantoor inloop komt het gegrom me al tegemoet. Het schuim en het kwijl lopen langs zijn scherpe tanden en over zijn puntige kin naar beneden. Het mist net zijn klauwen die krassen maken op zijn bureau. Twee bloeddoorlopen ogen kijken me duivels aan. Normaal gesproken zou ik allang omgedraaid zijn. Correctie, ik zou niet eens in de buurt van zijn kantoor zijn gekomen.

Een nieuwe traditie

Hoe vermaak je negen meisjes uit groep vijf en zes, tijdens een verjaardagsfeestje? Er zijn tal van mogelijkheden en activiteiten te bedenken, maar alles heeft een prijskaartje en niet elk prijskaartje past bij ons huidige budget. Het is dus een kwestie van creatief denken en bij dat gegeven, denk ik aan mijn eigen jeugd de feestjes die mijn ouders organiseerden.

Al die Masterchefs.

Op elke televisiezender van Nederland is wel een kookprogramma, zo niet uit Nederland zelf, nee dan uit Amerika, Engeland, Australië, kortom overal en nergens komen ze als paddenstoelen je huiskamer binnenrollen. De champignons zijn niet meer in, nee het moet een Risotto a la Gordon Ramsey zijn, al vijf jaar loopt hij iedereen in zijn keukens uit te schelden, voor de prijs van een titel waar je de eerste jaren niets mee kunt, maar niet zeuren je hebt op je sodemieter van Gordon Ramsey gehad en nog niets gewonnen.

Gekrompen

Ik neem plaats in de bus op het zitje achter de ruimte die voorzien is voor de kinderwagens. Een slechte keuze. Mijn voeten raken de vloer niet. Als ik mijn zitvlak naar voren schuif, kan ik eventueel met de tippen van mijn schoenen de grond kussen. Ik ben geen vijftien jaar meer en schuif mijn zitvlak snel terug naar achteren. Telkens wanneer de bus vertraagt of versnelt, wiebelen mijn benen. Ik lijk wel zes.

Hoor zie en zwijg even.

Het zal zo een jaar of vier geleden zijn toen mij het ergste overkwam dat een niet gehandicapte kon overkomen. Het begon met het feit dat ik opeens een andere bril nodig had en tegelijk een leesbril. Bij de meting kwam men erachter dat ik staar had aan een oog. Ik had zelf niets gemerkt, behalve dat ik de laatste tijd wel snel moe aan de ogen was wanneer ik zat te tikken of te lezen. Doch ik vond een nieuwe bril dus wel zo makkelijk.