Job Cohen(62) is in mijn ogen niet de juiste man op de juiste plaats. Hij lijkt me een aardige kerel, maar dat is waarschijnlijk ook de reden dat het er zo onnatuurlijk uitziet wanneer hij zijn collegalijsttrekkers moet afvallen. Ik zie Cohen liever in een schommelstoel op zijn veranda genieten van de ondergaande zon. Zijn kleinkinderen om hen heen, zakje werthers originals erbij, en dan voorlezen. Zoiets.
Begin februari, ‘t was nog bitter koud, vond ik mijzelf in de wachtruimte van politiebureau Doelwater in Rotterdam. John, met wie ik uit eten was geweest, deed aangifte van zijn tijdens ons diner gerolde portefeuille. Een oude, verwarde en met zwaar accent sprekende dakloze meldt zich aan het loket. Hij is de dagopvang uitgeschopt, had zijn bus naar de nachtopvang gemist, zat onder de medicijnen en was helemaal in paniek. Met een telefoontje regelt de agent nachtopvang voor de man. “Gaat u maar even zitten. Als u vijf minuten wacht, kan een auto u wel even brengen”. Hij komt naast me zitten. Ik bereid hem automaatkoffie en luister naar zijn misfortuin, trots op Aboutalebs Rotterdam.
Hoe belangrijk is een tv-debat voor politici? Dat werd duidelijk de dag ná het ‘Carrédebat’. De meest besproken kwestie is een opmerking van Balkenende aan het adres van Mariëlle Tweebeeke, die met een schaamteloze imitatie van Chazia Mourali een uitermate zwakke poging deed om er een aflevering van ‘De zwakste schakel’ van te maken. Ze stond perplex, zo onthulde zij in ‘Het Parool’. Zoiets was haar nog nooit overkomen. En dat uit de mond van het opperhoofd van ons land.
Langzaam aan komen de verkiezingen weer dichterbij. Iedere partij komt met spannende voorstellen, want er moet immers 30 miljard euro bezuinigd worden, dat is heel wat. Elke partij komt met belachelijke voorstellen om 30 miljard euro tevoorschijn te toveren. Van het afschaffen van de studiefinanciering tot het afschaffen van de hypotheekrenteaftrek. Al deze dingen zijn zeer ingrijpend en ook zeer omstreden om te doen. Toch moet het, want zo kan het ook niet verder. Maar als je jezelf als partij dan toch naar voren wil brengen moet je echt met een sterk en spectaculair idee komen, iets progressiefs, gedurfd.
