Af en toe heb je van die dagen die voelen als een kadootje. Zo’n heerlijke relaxte dag, in de warme najaarszon. In een weekend waarvan we eigenlijk dachten dat we thuis moesten blijven. Niet dat we moesten, de aanleiding daarvoor was alleen maar leuk, maar het is toch altijd beter Lees meer…
Vanwege het overlijden van de oma van mijn vrouw was ik de afgelopen dagen een aantal dagen alleen thuis. De laatste keer dat ik meerdere dagen het huis voor mezelf had, is enige maanden geleden. Het is dubbel: Je mist het gezelschap van je vrouw en kinderen om je heen. Lees meer…
Haar kamer is leeg, het bed strak opgemaakt en de stoelen met wieltjes achteloos in een hoek. Ik kijk naar buiten en zie het zonlicht, de bomen van het park. Ik loop haar kamer uit en slenter naar de ruimte waar ik vermoed dat mijn moeder is. In de andere Lees meer…
Onvoorstelbaar, hoe snel de zomer weer voorbij is. Natuurlijk, ik weet het wel, hij is nog niet helemaal voorbij, we krijgen vast nog een mooie nazomer, maar het is inmiddels toch al weer eind september. De bolchrysanten verschijnen alweer in de winkels. Mijn licht-autistische inslag verhindert me nog wel om Lees meer…
‘ben bij mama geweest’ appte mijn zus. Ik schrik, het zou toch niet? Ik bel mijn zus en luister, ‘het gaat niet goed met mama, je gaat schrikken’. Mijn zus, ik ken haar emoties. Ik schrok al bij de eerste zin, maar dat zeg ik niet. ‘mama is erg afgevallen! Lees meer…
