Wie geen leger meer wil, wil ook geen vaderland, zei ooit een radicale Engelse Fabrikant.
Met andere woorden: Wie niet wil vechten voor zichzelf, zal ook nooit zijn afkomst accepteren.

Vechten dat doe ik helaas wat vaker meer dan mij lief is. Nu is het niet zo dat ik iemand een nekschot geef, in elkaar sla of tegen de kop schop, maar meer met woorden aanval, vaak gebaseerd op feiten.

Ondanks dat ik vaak gelijk heb zijn er weinig mensen die met me mee durven te gaan of durven te zeggen dat ze het met mij eens zijn.
De zogenaamde linkse, slinkse mensen.
Ze zijn allemaal tegen mij.
De vrij rechts georiënteerde goedaardige, Boeddistische man.
Ik bevind mij in een éénmansleger.
Ik vecht tegen alles en iedereen die me niet aanstaat en die onrecht aandoet.
Deze week waren er weer een paar gevallen.

Mijn zus om te beginnen.
Mijn zus is een goed welvarend persoon die geen klagen heeft als het om liquide middelen gaat. Ze heeft een blauwe Rus kat gekocht een klein jaar geleden. Deze kat is door mijn neefje over zijn schouder gegooid om zogenaamd mee te spelen. De kat is daarbij op zijn heup terechtgekomen, schreeuwde het uit van de pijn en rende weg. Dit tafereel heeft zich maanden geleden afgespeeld. Mijn zus vond het niet nodig om een dierenarts in te schakelen. Toen de kat begon te plassen in huis heeft ze hem weggedaan naar mijn moeder. Mijn moeder zag dat de kat maanden later zichzelf kaal plukte en een onderzoek bij de dierenarts wees uit dat hij zijn heup heeft gebroken en het kraakbeen al helemaal opgelost is.
Als je stikt van het geld, je kunt alles kopen maar je weigert met je dier naar dierenarts te gaan, dan ben je voor mij geen dieren waard. Sterker nog: Ik durf zover te gaan dat je dan ook het leven niet waard bent, zeker niet als ze in alle toonaarden ontkent dat het bij haar gebeurd is en weigert mee te betalen aan een hele dure operatie, die door mijn gepensioneerde moeder, rondkomend van AOW volledig betaald moet gaan worden, omdat zij wel om dieren geeft. Bizar.

Ook deze week kwam het uitschrijven van mijn zwager weer aan bod. In februari zou hij dit al gedaan hebben. Gisteren vond ik weer post van hem in onze brievenbus. Nadat mijn vrouw hem al meerdere malen erop heeft gewezen dat hij dit moet oplossen en hij steeds toezegt het te doen, was voor mij de maat vol. Ik heb hem gisteren zelf, vriendelijk gevraagd om per direct zijn uitschrijving bij ons te regelen.
Wat volgde was een grote mond van deze rode tuinkabouter en een hoop heisa.
De feiten zijn er en als ik hem,  onderbouwd met feiten ergens op wijs ,voelt hij zich nu eenmaal gekrenkt of betrapt. Ik hou niet van onrecht en zal daar altijd voor blijven vechten. 

Ik krijg een heel leger tegen me, maar ik versla ze allemaal met mijn éénmansleger.

Categorieën: Overig

3 reacties

Marieke · 2 mei 2019 op 09:00

Ik vind dat jij een lekker overzichtelijk leven hebt. Iedereen die het niet met jou eens is indelen onder het kopje links en slinks. Gelijkgestemden in de categorie rechts georiënteerd. Nuanceren maakt het allemaal zo lastig en onoverzichtelijk.

Suus · 3 mei 2019 op 23:16

Arme kat.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder