Een aantal jaren geleden heb ik mijn EHBO-diploma behaald en sindsdien word ik jaarlijks uitgenodigd voor de herhalingscursus. Naast dat het veel hilariteit oplevert, is dat natuurlijk ook gewoon heel nuttig. Het is grappig om elkaar in het verband te draaien of in een koeldeken te wikkelen. Maar het oefenen met reanimatie is echt een must, dat moet je serieus bijhouden.

Vorig jaar lag alles natuurlijk stil. Onze EHBO-herhaling was online. Theorie en vragen. Jammer maar wel heel begrijpelijk. Ik deed braaf mijn cursus en hoopte er maar het beste van. Iemand reanimeren lijkt me sowieso al een heel heftige ervaring maar om dat in Corona-tijd te moeten doen, hmm, dat maakt het nog wel gecompliceerder. Want je wilt natuurlijk wel veilig blijven, hoe graag je ook een ander wilt helpen.

Ook dit jaar kwam er een uitnodiging voor de herhalingsdag. Op locatie deze keer. Het mocht, onder strenge voorwaarden, weer een klassikale training worden. En, eerlijk is eerlijk, ik vroeg me wel af hoe dat dan ging plaatsvinden. Want anderhalve meter afstand, da’s toch lastig. Maar ach, er zou vast over nagedacht zijn dus zorgen maakte ik me niet. En dat was ook helemaal niet nodig. Bij binnenkomst zag je al dat geen moeite was gespaard om alles veilig te laten verlopen. De onvermijdelijke voorraad mondkapjes, desinfectiespray, vragenlijsten, het was allemaal voorradig. In de grote zaal hadden we allemaal een eigen tafel. Met eigen flesje water en een dame met handschoenen aan die een kopje koffie in schonk. Het deed wel bijzonder aan, al die maatregelen.

De trainer legde ons de aanvullende voorwaarden uit, het Lotus-slachtoffer niet aanraken, elkaar niet aanraken, dus verband aanleggen op je eigen been. Hoofd mocht ook maar dat is niet zo handig. En de reanimatie natuurlijk. Toch nog hilariteit.

Op de grond lag een aantal poppen zonder gezicht. Echt, robocop was er niks bij. We kregen allemaal een pakketje met daarin een gezicht en een plastic zak met een ring die de longen moesten voorstellen. “Eerst de plastic zak in het gezicht stoppen. Daarna de neus goed aandrukken en de oren met de drukkers vastmaken.” De opmerkingen waren niet van de lucht. Na het oefenen moesten de gezichten weer verwijderd worden. Die gingen in een grote bak. Ze zouden op 60 graden in de vaatwasser gaan. Echt, het was geen gezicht.

Toen de Corona-crisis uitbrak, had ik geen idee hoelang het zou gaan duren. Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat het zo lang zou duren. Maar ook de impact had ik toch wel onderschat. Zelfs de EHBO-cursus werd een uitdaging. Want een tourniquet aanleggen bij jezelf, dat is helemaal niet grappig.

Categorieën: Hokusai bon

0 reacties

Geef een reactie

Avatar plaatshouder