Ze slaakte nog één maal één zucht en liep toen naar binnen. The gate to hell. Ze wist dat ze haar voeten ging branden, maar die nacht voelde ze niets meer. Of wilde ze niets meer voelen om zo van al haar problemen verlost te zijn? Ach, op den duur komt je gevoel toch weer genadeloos binnen vallen en merk je dat je ineens nog veel meer problemen hebt dan je ooit had kunnen dromen. Deze nacht koos ze voor de nachtmerrie. Ze bestelde het duurste drankje wat ze hadden in de hoop dat ze haar lever ook duur kon verkopen. Of het gesmaakt heeft, weet ze nog steeds niet, want ze besloot haar tong ook te laten rusten. Maar daar kwam al spoedig een einde aan, want ze voelde de ogen van demonen over haar lichaam glijden, in de hoop een toevallig stukje ontbloot lichaamsdeel op te vangen.

Het duurde niet lang voordat de eerste duivel voor haar sprong en zijn mondhoeken duidelijk zijn kunsten liet vertonen. Met een naargeestige glimlach liep hij op haar af en zei: “Godsamme, wat zie jij er kankergeil uit wijffie. Jij hebt er wel zin in vanavond haha”. Zijn ogen hadden haar inmiddels al van top tot teen uitgekleed toen ze sprak: “Wat zie jij er kankerverwekkend uit hersentumor. Ik kan me niet voorstellen dat jij werkelijk denkt dat ik zin heb in zo’n ongenezelijke ziekte als jou.”

De man liep zonder nog één woord te zeggen weer naar zijn plaats, als een hond die geen aai over zijn bol heeft gekregen. Een angstig voorgevoel spookte door haar hoofd. Haar tong zou vanavond geen rust krijgen, laat staan haar gevoel. Hoe kun je in dit slachthuis ooit je verstand verliezen? Hoe kun je hier ooit jezelf verliezen? Waarom lukte het iedere rasmongool, behalve zij? Begrijp me niet verkeerd, zo af en toe kreeg ze het voor elkaar om kalm te blijven, om haar messcherpe tong onder controle te houden, maar op den duur barstte uiteindelijk toch weer die onvermijdelijke bom. De bom van nuchterheid.

– Ben je hier helemaal alleen?
– Ja ( dat zie je toch blinde geleidehond )
– Waar is je vriendje dan? Zo’n prachtvrouw als jij kan niet single zijn
– Ik heb geen vriend ( en zo’n struinend, wanhopig bierviltje kan niet bezet zijn )
– O nee? Zal ik je dan maar verwennen vanavond. Je moest eens weten wat ik allemaal kan doen met mijn tong
Wist hij maar vantevoren wat zij allemaal kon met haar tong, dan had hij nooit in haar schaduw durven staan.
– Jij kunt helemaal niets met je tong paardenrukker, want over een minuut heb ik jouw tong met blote handen uit je stomme, alcoholvergiftigde smoel getrokken.

Weer een zucht en weer een te duur drankje waarvan ze naam de volgende seconde alweer was vergeten. Ze trok een sigaret uit haar broekzak, stak hem aan en blies even later een rookwolk uit. Toen de rook wegtrok, zag ze nog steeds mensen praten over niets, lachen om niets en drinken om niets. Allemaal proberen ze hun leven weg te drinken door uit te gaan. Om hun leven net iets aangenamer te maken. Om vervolgens, met wat geluk, een andere lotgenoot te pakken te krijgen en elkaars lichaamssappen op hardhandige, beestachtige wijze naar elkaar te brengen.

Een glimlach naar elke vreemde, terwijl ze elkaar in het echt geen blik waardig gunnen en elkaar nooit zouden voorzien van enige vorm van aandacht. Op het podium van drank speelt iedereen toneel. Ze accepteren iedereen, zijn op zijn minst vriendelijk tegenover elkaar en zien elkaar als beste vrienden. Biertje hier, peuk daar, vuur hier, gesprek daar, aandacht hier, oogcontact daar. Maar zodra ze weer wakker worden zijn afstandelijkheid, gierigheid en irritatie weer de meest voorkomende eigenschappen en is de dag van gister weer vergeten.

Met drank op, is iedereen ineens aardig, interessant, grappig, intelligent, je beste vriend(in) en beeldschoon. Een reden om te drinken is dus de waan dat alle mensen zijn zoals je wilt dat ze zijn. Dat je tonnen vrienden hebt, alle aandacht en dat alle mensen een bron van geluk zijn. Wie wil er nu niet vergeten dat mensen eigenlijk egoistisch zijn, onbeschoft, verre van grappig, onnozel, irritant, oppervlakkig, bevooroordeeld, afzichtelijk lelijk en dergelijke zijn?

Of je drinkt om je problemen vooruit te schuiven. Een tijdelijk stadium waarin je weinig tot geen problemen hebt. Het grootste probleem zou een leeg glas kunnen zijn, of een leeg pakje sigaretten, of een opdringerig figuur wat je wil gebruiken als springkussen. Maar jouw problemen zijn er in ieder geval niet en dat is het belangrijkste. De “prefecte” reden om voor veel mensen uit te gaan. Fuck reality and welcome beautiful world.

Natuurlijk heeft dergelijke activiteiten ook een duistere kant: je kunt je vriend(in) verliezen doordat iemand anders hem of haar gebruikte als neukongedierte, je kunt een vader of moeder verliezen door haar/zijn drankprobleem, je kunt drugs per ongeluk via drank naar binnen krijgen en de volgende dag in het ziekenhuis liggen of in een kist liggen diep onder de grond, je kunt zelf verkracht worden, je kunt je geld verliezen door je gat in je hand, je kunt ten slotte jezelf verliezen, omdat je voor altijd in die beautiful world wilde blijven wonen.

Maar nee, je woont in een fucked up world met meer ellende dan je je ooit kunt voorstellen. Je eigen leven ziet er ook behoorlijk fucked up uit, anders zou je niet ( zo vaak ) uitgaan/drinken.
En nu zul je je wellicht afvragen wat er gebeurd is met het vrouwelijk fenomeen van het verhaal. Ze nam voor het slapen gaan nog een laatste drankje op eigen kosten en liet haar hoofd op het kussen rusten. Haar tong kreeg eindelijk rust evenals haar walgelijke gevoel. Ze slaakte nog één maal één laatste zucht en liep toen naar binnen. The gate to hell.

Tot Shit

Categorieën: Verhalen

9 reacties

KingArthur · 3 juli 2006 op 17:17

[quote]Een glimlach naar elke vreemde, terwijl ze elkaar in het echt geen blik waardig gunnen en elkaar nooit zouden voorzien van enige vorm van aandacht. Op het podium van drank speelt iedereen toneel. Ze accepteren iedereen, zijn op zijn minst vriendelijk tegenover elkaar en zien elkaar als beste vrienden. Biertje hier, peuk daar, vuur hier, gesprek daar, aandacht hier, oogcontact daar. Maar zodra ze weer wakker worden zijn afstandelijkheid, gierigheid en irritatie weer de meest voorkomende eigenschappen en is de dag van gister weer vergeten.[/quote]

Misschien een waarheid voor een overgrote meerderheid. Toch ben ik ervan overtuigd dat er een heel grote groep is die daar anders over denkt. Maar toch een treffende passage.

Hoe moet ik trouwens haken lezen in een dialoog :-)?

Prlwytskovsky · 3 juli 2006 op 18:50

[quote]- Jij kunt helemaal niets met je tong paardenrukker,[/quote]
Prachtige uitspraak, tegenwoordig kun je niet eens meer een fatsoenlijke paardedrol op straat vinden om je radiateur mee dicht te stoppen, laat staan een paarderukker? Wahahahaaa … Good to see you Shitje.

Mup · 4 juli 2006 op 05:56

Ben vandaag te dromerig en te optimistisch voor deze Shit,

Mup.

Shitonya · 4 juli 2006 op 08:22

Die haken stonden voor haar gedachtes, welke zij niet uitsprak.
En mup, zelfs al ben je vrolijk of dromerig, dan nog kun je dergelijke stukken als deze lezen.

Troy · 4 juli 2006 op 15:32

Al die zwartgalligheid, best aardig om te lezen soms, maar toch heb ik zo nu en dan ook wel eens zin om wat luchtigers, met andere woorden iets verrassends, van je onder ogen te krijgen. Of ligt die andere kant van je echt te verstoffen in een vergeten la?

emaessen · 4 juli 2006 op 15:42

Als dit tegenwoordig uitgaan heet dan ben ik, met mijn witbiertje in de hand, toch echt geheelonthouder. Geen wonder, dat ik maar niets mee krijg terwijl ik casanova heet hier, gewoon een gram coke naast haar neer leggen en mee de plee op sleuren, bah bah. Ik snap nu wel, dat een vrouw niet lesbisch hoeft te zijn om bierglazen kapot te slaan in het gexicht van een man. Nee ik zie hier niets bitters in, als een vrouw haar hand in mijn kruis legt sta ik ook op.

boddisatva

KawaSutra · 4 juli 2006 op 18:10

[quote]Op het podium van drank speelt iedereen toneel.[/quote]
Mooie uitspraak.

Shitonya · 5 juli 2006 op 00:46

Hmm schreef vroeger ook wel eens luchtige dingen hoor Troy, maar die waren mede daardoor ook stukken slechter, simpeler. Als je luchtigheid wilt lezen, kun je de overige columns hier op de site lezen, althans, een deel ervan 😉

Luchtig…dat wordt ook vaak te voor de hand liggend, voorspelbaar, niet-grappig etc. Stof uit de lucht kun je op straat vinden; simpele conversaties / mail onder vrienden. Als schrijver vind ik niet dat je jezelf zo omlaag moet halen.

Mosje · 5 juli 2006 op 08:29

Lijkt me reuze gezellig, een keer met jou in de kroeg. Zullen we een keer?
😉

Geef een reactie

Avatar plaatshouder