Op woensdag 9 september liet ik mijn ex-vrouw via e-mail weten dat ik de dinsdag erop een afspraak heb in Utrecht om 9.30 uur en daarvoor even naar de school kom van mijn dochtertje, om haar te kroelen en een kusje te geven.
Ik weet dat mijn ex alles probeert te saboteren als het om omgang met de kinderen gaat.
Maar er is geen verbod en school is openbaar dus niemand kan mij daar weghouden.

Terwijl ik besluit op dinsdagochtend wat vroeger van huis te gaan, in verband met eventuele files stap ik om 7.00 uur in de auto, op weg naar mijn kleine prinses.
Terwijl ik het parkeervak uitrij werkt mijn auto niet mee, het voelt alsof mijn handrem er nog op staat. Ik stap even uit om te kijken en zie dat mijn rechter achter en voorband allebei lek zijn. Dit is natuurlijk geen toeval.

Ik weet dat mijn ex zoveel mogelijk probeert de boel te saboteren als het gaat om omgang met de kinderen. Dus op mijn aankondiging dat ik naar school kom, zal ze waarschijnlijk dit hebben besproken met mijn buurvrouw, waar zij nog goed contact mee heeft.
Mijn buurvrouw heeft het IQ van een bloemkool en haar zoon is een jonge crimineel.
Mijn eerste vermoeden is dat de buurjongen mijn banden heeft gesaboteerd, maar dat is voor latere zorg. Ik laat mijn banden oppompen door de hulpdiensten en rijd daarmee als een speer naar Nieuwegein, waar mijn dochter op school zit.
8:15 uur ben ik er, 8:20 uur moet ze met de juffrouw mee naar binnen.

Een zucht van opluchting gooi ik eruit, dat ik het heb gered om mijn bij mijn prinsesje te zijn, voor 1 kusje en een kroel.
Ze verteld me nog dat ze voor haar verjaardag een heksenverjaardag gaat organiseren.
De verjaardag, waar ik ook weer niet bij mag zijn.

Terwijl ik onderweg naar school was, gaat de telefoon.
Ik neem op en de politie heb ik aan de telefoon, met de vraag of het klopt dat ik onderweg naar school ben. Ik bevestig dit, waarop zij aangeven er ook te zijn.
Terwijl ik aangeef dat dit niet hoeft, zie ik ze toch verdekt in de straat opgesteld staan. Alsof ik iets zou doen om de boel te escaleren.
Ik kom er alleen maar voor mijn dochtertje.

Ik stap weer in de auto, mijn banden staan weer bijna plat.
Rijd naar benzinepomp, pomp ze weer op en ga richting huis.
Mijn afspraak bel ik af.

Ik rijd meteen door naar het bandenbedrijf om mijn banden te laten vervangen.
Zij geven aan dat mijn banden zijn gesaboteerd, wat ik dus al verwachtte.
Na reparatie van € 140,00 bel ik aan bij een buurman, die beschikt over camerabeelden.

Helaas is er op de beelden niks te zien. En kan ik verder niets met deze sabotage doen.

Categorieën: Actualiteiten

1 reactie

NicoleS · 21 september 2020 op 12:58

I-Pat, zo heet je vast niet echt. Maar ik heb je verhaal gelezen. Geen idee of je fictie schrijft of autobiografisch. Mocht dat laatste het geval zijn: wat naar. Veel sterkte.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder