Lieve opa en oma van mij.
Jullie zijn al vele jaren uit mijn leven. Maar wat had ik nog veel met jullie kunnen en willen delen. Hoe trots zouden jullie zijn op mijn zoon en dochter bijvoorbeeld. En hoe graag hadden jullie mijn vrouw willen omarmen als lid van onze familie. Wat is ze lief he?
Jullie hebben me ooit gezegd dat jullie elke dag met zouden meelopen als jullie er niet meer zouden zijn. Ik begon als kleine jongen te huilen en zei ‘Niet zo praten alsjeblieft’
En in een oogwenk waren jullie er ineens niet meer. Eerst opa en een paar jaar later ook jij, oma!
En nu kan ik niets meer met jullie delen! Wat zou opa trots zijn dat ik nu woon onder de rook van Rotterdam, zijn stad. En ook de mijne. Wat was hij trots dat hij daarvandaan kwam en dat heeft hij mij vaak laten weten.
Ik mis de liefde die ik altijd van jullie kreeg. Wat kwam ik er graag, in Rotterdam Delfshaven, jullie thuis.
Ik mis de aanrakingen en de aandacht en soms hoor ik het opa nog zeggen: ‘Jo, zeur toch niet zo’.
Ik mis het slapen in het grote bed bij oma en opa ging daardoor op de bank liggen.
Je leerde me rekenen opa, want daar had ik moeite mee op school, je leerde me piano spelen. Je leerde me de koningen en koninginnen. En als ik ging slapen mocht ik een zingbeer mee naar bed, die ik aanzette als ik wakker werd in de ochtend. Soms was het 5.00 uur, maar jullie gingen er gewoon mee uit.
Mijn kinderen hebben een hele andere opa en oma..
Ze zijn te gehaast en hebben minder tijd om dingen aan mijn dochter te leren. De liefde die zij geven aan mijn dochter, is van andere orde dan mijn opa en oma mij gaven. Ik mocht werkelijk alles. Toch ben ik blij dat mijn dochter er ook graag komt.
Ze zullen heimwee krijgen naar een tijd die ze nooit zullen kennen.
Lieve opa en oma.. Het is al zo lang geleden, maar ik zal nooit vergeten hoe jullie met mij zijn omgegaan. Het is voor mij een voorbeeld voor hoe ik het wil doen over 30/40 jaar.
Dank jullie wel, voor alles!
0 reacties