Pa

Lieve Pap,

Waarom zou ik nu niet zeggen wat ik straks wel doe?
Als iedereen het hoort behalve jij.
Dan heb je niets meer aan mijn woorden en weet je niet wat ik je wilde zeggen.
Ik laat het niet altijd zien, maar je bent me teveel waard om mijn woorden te missen.
Sommige dingen zijn te kwetsbaar voor de grillen van deze tijd.
Wie iets wil zeggen mag dat. Voor nu ben ik dat.

Ik zie dat de tekens van de tijd hun doel niet missen. En elke keer als mijn telefoon gaat denk ik vaak ‘nou dit is het’. Je bent al in de 70 en je werkt in mijn ogen te hard. Je had allang aan je welverdiende pensioen kunnen zitten, maar dat wil je niet en zo ben je ook niet.
Misschien ben ik een optimist die, als het om jou gaat misschien wel pessimist is.
De angst om te verliezen staat vaak gelijk aan de definitie van liefde.
Die dunne lijn is er ééntje om op te balanceren maar tot die tijd hoop ik nog veel van je te kunnen oppikken.
Ik zie tussen ons meer overeenkomsten dan verschillen en dat is wel anders dan met de rest van ons gezin.

Misschien zijn wij wel die familie die iets te weinig zegt tegen elkaar.
Maar ik voel het nog steeds en ik denk dat iedereen dat op de eigen manier doet.
We leven goed, maar iedereen is te druk met zijn eigen dingen.
Met 3 gezinnen is het moeilijk om tijd te vinden voor elkaar, maar aan jou denk ik vaak en hoe gek het ook misschien klinkt, alle uren in de auto samen waren goud.
Op weg naar nieuwe avonturen, naar nieuwe dingen. En als ik iemand aan het stuur vertrouw dat ben jij dat wel, al wordt het nu wel echt wat gevaarlijker en rij ik liever zelf, in jouw auto.

Het is misschien een klein detail, maar voor mij van onschatbare waarde.
Daarom maak ik me soms ook zo druk van een zoon naar een vader.
Je weet ook als enige wat er echt speelt bij mij. Als we samen zijn vertel ik je altijd alles, ik vind dat fijn.

Als jij dan ook vraagt om nieuwe foto’s van mijn kinderen dan zal ik sturen.
Want als ik kijk naar de klok dan zie ik dat het steeds later wordt en dat jij steeds ouder wordt.

Weet je pap, ooit komt het moment dat ik voor jou moet gaan speechen en dat ik je niet meer kan vertellen wat ik denk. Dan is het te laat om te zeggen wat ik wilde.
Om te zeggen hoeveel ik om je geef en hoe trots ik op je ben.
Dan is het te laat om te zeggen wat ik voel dus ik zeg nu maar vast hoeveel ik van je hou.