Vol…

Terwijl ik me halfstruikelend begeef naar mijn kapsalon, wordt de deur snel voor mijn neus gesloten. “We zijn di-hicht!” roept een schattig meisje van achter de winkelruit. “Nee!” roep ik, want mijn kneedbare hyperstylende, hysterisch lekkere, perzikachtige plakselfles is leeg. Gelukkig strijkt zij met de hand over haar zaterdagmiddaghart en mag ik even binnenkomen.

Het kind

Het is heerlijk weer en ik besluit met Twister, de hond, het bos in te gaan. Gewoon een stukje lopen. Genieten van de invallende herfst. Dit had me al wakker moeten schudden, want als ik nou ergens een hekel aan heb, is het de herfst en lopen. Ik hou van de zomer en van fietsen zonder tegenwind.

PiekMoment

De rookpluimen uit de schoorsteen van Pakjeboot Twaalf zijn nog zichtbaar aan de einder als de volgende malloot er alweer aankomt. Sinterklaas heeft tenminste nog wat eerbiedwaardigs en statigs over zich en kan zich beroepen op een flinke portie vergane glorie. Zijn kleine achterlijke broertje daarentegen heeft in zijn jeugd te weinig aandacht gehad en helaas is de corrigerende roede hem bespaard gebleven.

Ook ik ben aangevallen door een koe!!

Ook ik moet iedere keer als ik het zeg denken “dat geloven andere toch niet”.

Het volgende gebeurde:
Het was maandag 14 november. Een mooie heldere zonnige dag. Samen met een vriendin zouden wij die dag een stuk van de Vennenpadroute gaan lopen en wel van NS-station Boxtel naar NS-station Oisterwijk. Deze route loopt door het natuurgebied de Kampina.