De druk, beste lezer, van u, mij en onze 7 miljard soortgenoten op onze planeet is zo hoog, dat andere species het steeds moeilijker krijgen. Hard nodig dus om iets te doen, maar over de aanpak, prioriteiten en inzet van middelen kun je discussiëren.
Zo onvoorspelbaar als ze terugkeerde verdween ze ook elke keer weer, maar dat ze net zo onverwachts weer zou opduiken leek haast wel een gewoonte te worden.
Hoe brutaal en grof ik ook werd.
Hoewel ze wist dat ze het niet moest doen bestelde ze toch maar een witte wijn toen ze eenmaal tegenover Tjitske had plaatsgenomen. Ze zou het nodig hebben. Op het moment dat ze dat dacht barste Tjitske in huilen uit.
‘Rustig maar.’ zei Helmar en sloeg een arm over haar heen.
‘Laat je tranen maar lopen.’
‘Die grote klootzak! Wat een lul zeg!
‘Wie?’
‘Eric natuurlijk, wie anders?’
Johan zijn mond voelt droog, zijn handen trillen en het klamme zweet loopt langs zijn rug.
Vanuit zijn auto kijkt hij naar de deur die uitnodigend draait. Het is hem een week lang gelukt niet toe te geven aan zijn drang tot gokken, waarom zou hij die tijd niet meer uitsmeren, denkt Johan. Als het een week lukt, moet langer toch ook kunnen.
De echte schoonmakers hebben een pathologische afkeer van vuil, vlekken en wanorde. Tevens beschikken ze over een aangeboren gelatenheid, want elke dag, na gedane arbeid, wordt het resultaat van hun werk weer tenietgedaan door de smeerlappen van alledag. Ik kan me ook heel goed voorstellen dat als je dag in, dag uit tegen een vlek aankijkt, die je van je baas niet aan mag raken, je ongewild toch een keer door de remsporen schiet. Dat geeft een opgeruimd gevoel.
