Kinderen met een etiketje

Strontvervelende kinderen zijn een zeldzaamheid geworden. De etterbakjes die de leraar het bloed onder de nagels vandaan halen hebben ADHD of zijn hoogbegaafd. De verschijnselen zijn echter in veel gevallen hetzelfde. Slecht concentratievermogen (voorheen: niet opletten). Slechte cijfers omdat de stof niet boeiend is (voorheen: gevolg van niet opletten). En verder wordt het gezag van de leraar ondermijnd omdat het kind niet lekker in zijn vel zit en naar het schijnt een gebrek aan zelfvertrouwen compenseert met luidruchtig gedrag (voorheen: een strontverwend kind dat het vertikt te luisteren en slecht is opgevoed).

Het Ei van Columbus.

Een goed idee is goud waard. Door de jaren heen zijn mensen rijk geworden met het bedenken en uitvoeren van goeie ideeën, en misschien nog wel belangrijker, het beschermen van de rechten ervan. De bedenker van de paperclip kon er goed van leven, de uitvinder van de Senseo koffiepad is er stinkend rijk mee geworden en hoeveel Columbus heeft overgehouden aan het uitvinden van het ei is niet helemaal bekend.

Sjans

Vlak voordat ik de snelweg opdraaide kwam er naast mij een auto staan die ik meende te herkennen als de auto van mijn zwager. In de auto zat een man met piekerig blond haar druk naar mij te zwaaien. “Dat is hem!” dacht ik en begon enthousiast naar hem terug te zwaaien. Nu kan ik, ondanks mijn nieuwe bril, nooit zo goed zien wie er in zo een auto zit.

Vloekuh!

‘Dit is verdomme toch echt zwaar om te doen’, roept echtgenoot zuchtend vanaf zijn klus op ons dak. ‘Ik krijg er zere poten van’. En als ik niet uitkijk, donder ik nog naar beneden ook, want veel houvast heb ik hier niet.

Foei! Boe!

Ik ben van de Internationale: oude vormen en gedachten moeten sterven. Opdoeken dus de nationale staat. Tegelijkertijd ben ik voorstander van de oprichting van een Palestijnse staat. Is dat in tegenspraak met elkaar?