Kritiek

Het geven van feedback of kritiek is een kunst. Het zorgvuldig formuleren van inhoudelijke verbeterpunten met respect voor het subject van de kritiek is beslist niet eenvoudig, maar evenwel goed aan te leren. Het ontvangen van kritiek is zo mogelijk een nog grotere kunst. Het valt soms niet mee om geconfronteerd te worden met het feit dat men steekjes heeft laten vallen of simpelweg iets (nog) niet kan. Maar van kritiek kan men onnoemelijk veel leren, en het kan helpen om jezelf te verbeteren.

Stoep

Na ronkende titels als “Verdacht van moord en toch vrij,” “ Ze hebben mijn zoon onder de trein gegooid” en “Acht jaar voor vader die drie dochters probeert te vergassen” kom ik op de vijftiende bladzijde van mijn ochtendkrant bij de vaststellende reportage dat er 1 miljoen patiënten aan de antidepressiva liggen. Maar liefst 700 000 pillen per dag zijn er nodig om te zorgen dat de Belgen er elke keer weer tegenaan kunnen.

Zaad in een potje

Het moest er maar eens van komen, kinderen!
We hebben besloten om een kindje proberen te krijgen, want kinderen neem je niet maar krijg je tenslotte.
Nu ben ik iemand die weinig geduld heeft, dus hoppa, gaan met die banaan.

Wachten op een ogenblik

Mijn dochter en ik en haar vriendin hebben vanmiddag kroketten en saucijzenbroodjes gegeten in het restaurant van het ziekenhuis. We waren uitgehongerd geraakt na anderhalf uur wachtkamer. De diagnose was snel gesteld: de oogjes hebben een beetje hulp nodig om gewoon tv te kijken of te kunnen lezen. De oogarts, een geduldige grijzende jongeman op leeftijd, nam eens goed de tijd om mijn kleine lief in de ogen te kijken. ‘Mooi’, was zijn oordeel. Ik knikte. Niets aan de hand, alleen een beetje bijziend. Het ‘recept’ met de conclusie, de prijs voor een middagje wachten, borg ik goed op.

De Achtbaan van Emoties

Met een goede dosis adrenaline sta ik in een lange rij voor een achtbaan met een smeuïge naam. Langzaam schuift de rij op, mensen praten met elkaar, een enkeling trekt een beetje wit weg als hij de achtbaan ziet. Sommige roken een sigaret , anderen bunkeren wat voedsel-wat-slecht-voor-de-gezondheid-is, maar ze hebben allemaal één ding gemeen. Ze staan in de rij om een beetje heen en weer geslingerd te worden, de wereld voor een fractie op zijn kop te zien en het gevoel hebben dat je maag nog bovenin hangt als je de diepte in geslingerd wordt.