Love Hurts

Ik knipper met m’n ogen, staat het er nou echt? Nog een keer goed lezen. Ja, het staat er echt. Hij maakt het uit. Per sms. Lange leve de moderne tijd… Ik onderdruk een golf van misselijkheid. Een kil gevoel sluipt in m’n lichaam. Ik weet niet of ik moet gaan huilen of kwaad worden. ik voel helemaal niets nog, behalve ongeloof. Dit kan niet echt gebeuren. Ik probeer te bedenken hoe het kan dat iets wat een half jaar lang zo mooi en geweldig was, in twee weken af heeft kunnen glijden naar gedumpt worden per sms. Ik kom er niet uit.

Jong!

‘Maar ik ben nog geen veertig!’
Is mijn reactie als een vriendin vraagt of ik meega naar een 40plus avond. ‘Ik ook niet, maar je kunt er lekker dansen en die paar jaar jonger, dat maakt echt niet uit.’ Ik twijfel, sta er met één been in, het andere haakt nog achter dat veertigplus. Tot ze enthousiast de dansvloer beschrijft. Ik ga mee!

Labyrint

Overal roze, roze en nog eens roze. Stampende oude discomuziek golft door de straten. Het éne liedje loopt oorverdovend vermengd over in de volgende jaren-tachtig-hit. Lampjes, toeters, bellen, mensen. Allerlei soorten mensen. Veel zijn er vrolijk dronken, sommigen volledig de weg kwijt.