Dé schrijfsite van Nederland en België!

Operatiekamer

Verfraaiing bepaalt het straatbeeld. Correctie is bon ton. Het opleuken van lijf en leden de doodnormaalste zaak. Cosmetische chirurgie zit nog in de experimentele fase, waar gehakt wordt vallen spaanders. Marijke Helwegen laat oogstrelend zien wanneer psychisch verval tot lichamelijke schade leidt. Sneu. Veelal vrouwen denken strakker, jonger en fraaier te worden wanneer ze hun lijf ter beschikking van de wetenschap stellen. Dom! Ook mannen leveren zich uit aan medici met een decoupeerzaag. Nog dommer!

Door , geleden

Uit de kast of in de kruiwagen?

Bezoek van familie, of het nu broer is of zus, of het kinderen zijn of neven en nichten, onvermijdelijk komen gesprekken uit op verhalen van ‘toen’.
Gisteren kwamen mijn broer en schoonzus op bezoek. De conversatie verliep geanimeerd, van skûtsjesilen tot vakantie in Finland, en van het pas geboren kleinkind tot verhalen van onze moeder in haar laatste jaren van haar leven.
Ineens strandde het gesprek bij het onderwerp ‘moppen’.

Door Hans, geleden

Bah-ger!

De brandweer met twee wagens, ‘s nachts om half drie. Of heet dat ’s morgens? Nou ja, via mijn jankerige 112-oproep, komen ze na een half uur aangescheurd, met knipperlichten, walkie-talkies, helmen en glimmende pakken, om ons dijkhuis te redden dat bijna succesvol pogingen doet om boot te worden. Enorme slangen worden uitgerold en slurpen water met bagger de dijk over, de Linge in.

Door pally, geleden

Berichten uit de zomerresidentie 5 – ‘N Nadalletje

‘Zo, we gaan deze jongen maar eens aan het infuus leggen’. 
De ANWB man trekt met een ferme zwaai de achterdeur van de gele bestelwagen open en plaatst met trefzekere bewegingen twee klemmen op de accu van mijn vleugellamme Volvo. Een uur geleden ben ik met een hoofd vol voornemens en boodschappen achter het stuur gaan zitten om met een routineuze handeling het vertrouwde geronk van de wagen in gang te zetten.

Door trawant, geleden

Jeugdherinneringen

Bijna niemand kende Georges De Vreeze alhoewel hij een trouwe dorpsgenoot was. O ja, “ Den Beer” kenden ze wel, wie kende “Den Beer” niet?
Den Beer stond gelijk met een forse veertiger, altijd met een sigaret in de mond die hij deels oprookte maar ook deels sjiekte tot er wat bruin sap uit zijn ene mondhoek ontsnapte. Dit euvel werd dan weggewerkt door met de regelmaat van een klok met de rug van de hand eerst de kin droog te wrijven en daarna de broekspijp van de reeds ettelijke keren herstelde overal te beroeren. Dat er daardoor een glanzende vuile plek gecreëerd werd was geen bezwaar.

Door Meralixe, geleden