Dé schrijfsite van Nederland en België!

Afvalrace 07: Lacoballade

Mijn pas wordt gescand. De vraag is of ik op de foto lijk. Volgens de juffrouw aan de kassa kan het ermee door. Een schemerig portret opgebouwd uit zwart witte pixels duidt blijkbaar op mij. Mijn neusvleugels beginnen spontaan te tintelen als ik door de glazen klapdeur de azuurblauw betegelde gang betreed. Het chloor slaat op mijn ogen. Ik ben weer wakker. Gauw op zoek naar een hokje dat mij past. Het houten bankje klem ik tussen twee halve deuren en ik ga gauw zitten. Kan niemand mij zien?

Door Mien, geleden

Bas…

Een Vandaag Nederland 1, na het 6 uur nieuws. Je bent net door Rick van de Westerlaken, die betrouwbaar ogende jonge benedenbuurman, op de hoogte gebracht van het wereldnieuws.
Of er is geen woord tot je doorgedrongen omdat je de duizelingwekkende glimlachjes van Astrid Kersseboom nog op je netvlies hebt twinkelen.

Door trawant, geleden

Bridget Maasland het naspel

Ik ben uiteindelijk toch te bleu om me bij Patricia in de kijker te spelen. Ze kan dan wel binnen handbereik zijn, ik houd het toch liever op – laat ik zeggen zelfredzaamheid dan dat ik een gooi naar La Paay doe. Eenmaal oog in oog met de diva blijkt al die branie erg virtueel.

Door Frans, geleden

Licht in de duisternis

Scooter!
Ik zag net een klein ongelukje op straat. Groep 3 van de basisschool in mijn straat, was met vrolijke stemmetjes op weg naar het sport lokaal even verderop. De basis school wordt verbouwd, dus moeten ze elke dag vijf minuten lopen, naar een andere locatie.

Door zondagsregen, geleden