Hij is papa’s kleine jongen die speelt met zijn speelgoed.
Hij houdt altijd papa’s handje vast.
Zijn vader zegt dat hij nu al een sterke jongen is en al een grote jongen wordt.
Samen gaan ze naar het strand, spelen met een bal.
Ze eten een ijsje eten en gaan een stukje wandelen.
De grote sterke vader tegen wie hij zo opkijkt.
En die grote sterke jongen, wonend in dat grote, rijke land.
‘Papa, is dat een goed of een slecht persoon’?
‘Papa, mag ik een dinosaurus’?
Ooit aten ze mensen, maar dat kan niet meer.
‘Papa, kan ik ooit een soldaat worden?’
‘Papa, waarom gaan mensen oorlog voeren?’
Ooit waren ze barbaren, maar dat zijn ze nu niet meer.

Ze kijken naar een film over een orkaan.
De kleine jongen kijkt geboeid naar het scherm met zijn vader in zijn kielzog.
Hij ziet mensen rennen en hoort sommige daarvan een schietgebedje doen.
Hij kijkt slaperig naar zijn vader en vraagt om zijn G.I. Joe.
En papa brengt hem naar zijn bed, geeft hem nog een laatste kus.
‘Papa houdt heel van jou’ zijn de afsluitende woorden die hij zijn zoon meegeeft.
‘Leg je hoofd maar op je kussen en kom niet meer uit je bed’
Je knuffels slapen ook al en ik laat een lichtje aan’.
‘Tot morgen lieve jongen’

Ik hoop dat ik voor mijn aanstaande kleine man kan zijn, wat ik van mijn vader soms heb gemist.

Categorieën: Overig

2 reacties

Nummer 22 · 7 maart 2019 op 08:00

Wat je ontvangen heb geef je door , wat je niet ontvangen heb wil je op jouw manier doorgeven om het eigen gemis een plek in jouw hart te geven. Mooi zeer mooi geschreven!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder