“Kom op man! Hij is al vet te laat! Waar blijft ‘ie nou! Fuck man, fuck, houdt ze het wel vol? Kom op schat, kom op, nog even…”
Jacqueline ligt half op haar zij midden in de woonkamer. Haar adem piept en haar schouders schokken.
“Fuck man, Jacq, schat, bij blijven, hoor je?”
“Rob, toe, doe nu rustig. Het komt goed.”
Robert draait zich fel om naar zijn vriend.
“Het komt fucking de klotezooi helemaal niet goed!”
Plato beschreef het al in de oudheid. Er komt niets tussen de liefde van twee mannen. Toen werd deze liefde al verheven boven de liefde tussen en man en vrouw. Goed, Plato heeft het ook over liefde tussen oude wijze mannen en jonge beïnvloedbare slavenjongetjes in zijn Symposium, maar dat is weer een ander verhaal.
De gespierde man neemt een aanloop, grijpt de carbonstok stevig vast en zwiept met een wapperende korte broek tot halverwege over het water. Hij klimt snel omhoog en blijft dan in het midden balanceren. Voorzichtig klimt hij door. Swaantsje en Dieuwke kijken gespannen mee. Hij zit hoog genoeg voor een nieuw record. Maar werkt de zwaartekracht in zijn voordeel?
De laatste tijd is er veel gedoe rond de boerkini. Ik snap al die drukte niet. Wat is er nu op tegen? Eerlijk gezegd vind ik de boerkini de uitvinding van de eeuw. De uitvinder ervan verdient een lintje. Ik kan niet wachten totdat dit zwempak in de badmode- en sportwinkels te koop is.
Iemand vertelde me laatst dat hij bij de AA zat. Verveeld vroeg ik hem vervolgens wat hij bij de asociale apen deed en gaf hem een banaan om zijn mond te houden. Wat denken mensen wel niet? Dat ze mij ongevraagd kunnen vervelen met hun eindeloze gezever over de meest grote onzinnigheid? Mij de zenuwen kunnen ontnemen door mij te vergiftigen met hun verbale braaksel welke alleen soortgenoten kunnen evenaren?
