Griezelig en gezellig

EK 1988, Nederland wordt Europees kampioen en het land van duizend meningen verliest zich in een schaamteloze groepsknuffel. Want oh, wat hielden we van elkaar! We dansten voor oranje knipperlichten, stampten woonboten onder de waterspiegel en trokken Duitse auto’s omver. Kortom, we hadden het weer gezellig! Want met die beker won Nederland niet alleen zijn zelfvertrouwen, maar ook zijn oer-Hollandse gezelligheid weer terug.

Bel ik gelegen?

Net na etenstijd.

“Goedemiddag mevrouw, ik ben van marktonderzoekbureau Zus & Zo. Ik wil u namens uw telefoonprovider graag wat vragen stellen in het kader van de klanttevredenheid. Bel ik gelegen?”. Zucht…weer een marktonderzoek. Persoonlijk word ik er gillend gek van. Alles voor een zuiver resultaat: dat zou de insteek van de opdrachtgevers moeten zijn. Kennelijk is niets echter minder waar, afgaande op de niet-altijd-even-snuggere telefonisten:

TON

In Loon op Zand waren ze teleurgesteld. Rita kwam niet. De vrouw die zich altijd zo nadrukkelijk afficheert met het principe “afspraak is afspraak” had haar afspraak afgezegd. De voorjaarscampagne van Trots Op Nederland zou in Loon op Zand starten. Maar “omdat het kabinet de beveiliging van Rita Verdonk op 4 juni heeft gestaakt, is de voorjaarstournee tot nader order afgelast”, aldus de berichtgeving op de website van Trots Op Nederland (TON).

Vogelspotten

Mijn handen zijn nog vies van de verf en ik duik alweer achter mijn laptopje om mijn nieuwe column te schrijven. Ik ben daarnet lekker creatief bezig geweest. Gelukkig had ik nog een paar lege dozen in de achtertuin staan om te beschilderen. Op de achterkant van de dozen heb ik in duidelijk zichtbare letters de tekst, “Wil de eigenaar van deze drol opstaan” en “Schaam U hondeigenaar” geschilderd.

Leef dan!

Kloppend hart en twijfel in het hoofd
Wat deed ze hier, wat dreef haar hier.
Ze rechte haar rug, keek op het bord…in het bord naar haar weerspiegeling. Haar haar golfde en waaide op in de wind. Haar broek..goede keus…legergroen en heupmodel. Daarboven een wit topje…té lief…maar het stoere blousje loste dat wel op. Haar ogen op zelfverzekerd -terecht, zo voelde ze zich ook en ze wuifde snel de laatste rilling van twijfel weg- kont iets naar achter en borst vooruit, ze moest lachen om zichzelf.