Veel vrouwen zullen het wel herkennen: je loopt ’s avonds alleen over straat, je voelt je niet op je gemak, maar het is laat en er is niemand die je even kunt bellen. In Duitsland is nu iets bedacht waardoor alle vrouwen veiliger over straat kunnen. Hebben Nederlandse vrouwen dit ook nodig?
De Duitse Anabell Schuchhardt en Frances Berger zitten achter het idee van de ‘Heimwegtelefon‘, in het Nederlands betekent dit ‘huistelefoon’. Dit is een telefoonnummer dat vrouwen kunnen bellen wanneer ze zich onveilig voelen. Ze kunnen dan met iemand een praatje maken terwijl ze door een donkere straat lopen.
Wij van Absurdistisch Magazine vroegen enkele vrouwen uit Termunterzijl naar hun mening. Hennie Konijnenpuree (31) echtgenote van een speelgoed tycoon: ‘Ik werd laatst gevolgd door een onguur type. Hij zag er verlopen en eng uit. Leek wel zo’n potloodventer. Maar goed, net voor ik de Heimwegtelefon wilde bellen, had de man mij ingehaald en bleek het om mijn achterbuurman te gaan; Appie van den Krommenweide, u weet wel, die bekende urinoir designer. Maar ja, vergissing is menselijk, toch?’
Ook Hanneke Leijdecker (45) werd in Termunterzijl lastig gevallen. Hanneke:’ik liep verdeurie door een winkelstraat! Met van die grote moderne lichte kooienrieën en condomeriën daar. U weet wel, naast die grote gokhal waar ze voor de NPO de grote Zaadlozerijshow opnemen. Er wordt daar dan van alles getrokken aan eh…geldprijzen. Mijn man, Prof.dr.mr.ir. R. Leijdecker van het O.I.L. Onderzoeks Instituut Leijdecker, doet daar overigens veel onderzoek. Anyway, ik werd gevolgd door een viezerik .Het woord aanrander was geheel op hem van toepassing. Ik belde met de heimwegtelefon en zei hoe bang ik was. Tja, en toen zei die vrouw van de heimwegtelefoon; ik citeer: ’denk aan iets leuks, mevrouw. Dat leidt u af. En mocht u aangerand worden, doe dan net of het iemand is met wie u dolgraag van bil zou willen gaan. Dat maakt het draaglijker. U begrijpt dat ik heb opgehangen. En de viezerik bleek achteraf onze urinoir designer, Appie van der Krommenweide te zijn. Volslagen onschuldig overigens.
Voor Absurdistisch Magazine nam ik de proef op de som en ging zelf midden in de nacht op pad in Termunterzijl, toch wel wat je mag noemen, het Sodom en Gomorra van West -Europa. Binnen een kwartier lopen, belde ik het “heimwegtelefoonnummer” . Er werd onmiddellijk opgenomen ; ‘Ja,’ fluisterde ik opgewonden, ‘ik word hinderlijk gevolgd en…’ ‘Bent u een man, meneer?’ ‘Eh..jazeker. Maar ik ben een bange man en ik word..’ ‘Dit is alleen voor vrouwen, ja!!!’ En ze hing op. (????)
Dit was (een bange) T.U.I.G van der Riggel vanuit Termunterzijl Voor Absurdistisch Magazine
1 reactie
Nummer 22 · 17 augustus 2019 op 19:46
Waarde van Gellekom, wederom een onbegrijpelijke uiting van discrinsiminatie, pardon discriminatie van een man in nood. Overigens, is het onderzoeksrapport van onze, inmiddels zeer bekende prof.dr. ir. R.Leijdecker van het O.I.L (1955), klaar en zo klaar a;s een klontje diep ingevroren nestje kittens, maar dit en zoals altijd terzijde. Ik liep in de Zakkendrager Dwarsliggersteeg te Termunterzijl, u kent deze smerige naar pis en poep, kots misselijk kokhalsende locatie. Weet u nog toen wij jong ( kwaaijongens van 17 en 20 jaar en net ons diploma van het AOW hebben gehaald, en ongedwongen daar ons tentje hebben gezet toen we op vakantie waren naar Appelscha naar onze , zij wisten het niet, vakantieliefdes. Ik dwaal af, terug naar dat lopen in de Zakkendrager Dwarsliggersteeg, daar liep ik dus en ik zag, nee ik hoorde achter me (het was inmiddels 03.23. Wat ik daar deed, vertel ik niemand, dus ook u niet) een zware stem fluisterde ‘professortje van me, zullen we samen even, even naar….. Ik belde de hulplijn Heinweg en wat een onbeschofte hulpvrouw en even later man aan de lijn ( nee, ik kon niet zien dat hij weer ’s 5 Bratwurst mit Pommes aan het schransen was, de vetklep, maar dit terzijde) tgen mij zei ” Was ist los oder sofort schweinerrei in der Zakkendrager Dwarsliggersteeg dass uns bekannt ist wollen wir nicht wissen, bitte gibt mich den Mann hinten dir! Wie, vroeg ik? Der Mann heisse Zum Wohl bis Krankenhaus. Ik rende weg en stopte pas in Vlagtwedde.
Heinweg hulplijn nou nie wieder , nie und nie wieder!